pūrva-ticai
n. <id.+.
See பூர்வதிக்கு.
.

pūrva-tontam
n.
See பூர்வதுவந்தம். (W.)
.

pūrva-patam
n. <pūrva+.
First member of a compund word;
தோகை மோழியுள் முதலிலுள்ள சொல். (பி. வி. 22, உரை.)

pūrva-pakṣam
n. <id.+.
1. Bright fortnight;
சுக்கிலபக்ஷம்.

2. (Log.) First part of an argument, containing the views of an opponent, opp. to cittāntam; prima facie view or argument on any question;
எதிரியின் வாதம்.

pūrva-puṇṇiyam
n. <id.+.
Meritorious deeds of past births;
முன்னை நல்வினை. (W.)

pūrvam
<pūrva. n.
1. First, beginning;
ஆதி.

2. Antiquity, oldness;
பழமை.

3. Priority, precedence;
முதன்மை. (W.)

4. Former time;
முற்காலம்.

5. East;
கிழக்கு.

6. See பூர்வாகமம். (சீவக. 1246, உரை.) adv.
.

7. See பூர்வகம்.
.

pūrva-mīmācai
n. <id.+. (Phil.)
System of Indian philosophy, founded by Jaimini, investigating and determining the nature of dharma or the duties, rites, and rituals enjoined by the Vēdic law and also incidentally enunciating the correct principles of Vēdic exegesis, dist. fr.
வேதத்திற் கருமகாண்டவாராய்ச்சிபற்றிச் சைமினிமுனிவர் இயற்றிய சாஸ்திரம்.

pūrvajaṉ
n. <id.+.
1. See பூர்வசன், 1, 2.
.

2. Eldest son by the first married wife, although born subsequent to sons by other wives (R. F.);
முதல்மனைவிக்குப் பிறந்த புதல் வருள் மூத்தவன்.

pūrvākam
n. <pūrva+agha.
Bad karma of past lives which is being experienced in the present life;
பிராரத்த வினை. (ஈடு, 10, 2, 1, ஜீ.)

pūrvāṅkam
n. <pūrva+aṅga.
Anything preliminary; the preliminary rites forming part of a ceremony, as marriage;
விவாக முதலியவற்றுக்குறுப்பாய் அவற்றின் முன்னிகழ்த்தப்படுவது.

pūrvāṇam
n.
See பூர்வான்னம். (W.)
.

pūrvāparam
n. <id.+.
Collection of mantras, used in marriages and funerals;
மணவினை பிணவினைக்குரிய மந்திரங்கள்.

pūrvāṉṉam
n. <pūrvāhṇa.
First part of the day, forenoon, dist. fr. aparāṉṉam;
பகலின் முற்பாதி.

pūrvāṣāṭam
n. <id.+ āṣādha.
The 20th nakṣatra;
பூராட நாள். (W.)