pular-kālai
n. <id.+.
1. See புலரி, 1.
.

2. The period of cosmic deluge;
சங்காரகாலம். புலர்காலை மாயை மேலிப் பொருந்தும் (சிவப்பிர. 16).

pularttu-
5 v. tr. Caus. of புலர்-.
1. To deprive of moisture; to cause to dry;
உலர்த்துதல். துகில்கொடு குஞ்சி யீரம் புலர்த்தி (பெரியபு. தடுத்தாட்.16).

2. To cause to fade or wither;
வாட்டுதல்.

3. To besmear, daub;
பூசுதல். (பிங்.)

pularvu
n. <id.
See புலர்ச்சி, 3 (சங்.அக.)
.

pulari-k-kālai
n. <புலரி+.
See புலரி, ¢1(திவா.)
.

pulavar
n. <புல-மை.
1. See புலமையோர் நரம்பின் மறைய வென்மனார் புலவர் (தொல். எழுத். 33).
.

2. Wise men, sages;
ஞானிகள் புலவரைப் போற்றாது புத்தே ளுலகு (குறள், 234.)

3. Gods;
தேவர். (திவா.)

4. Petty chieftains;
குறுநில மன்னர். (W.)

5. Dancers, actors;
கூத்தர். (பிங்.)

6. Artisans, mechanics;
கம்மியர். (பிங்.)

7. Artists;
ஒவியம் முதலிய கலைவல்லார். (பிங்.)

8. The Cāḷukyas;
சாளுக்கியர். (பிங்.)

9. A caste of cultivators in Coimbatore district, who resemble koṅku Vēḷāḷas in their customs and manners;
கோயம்புத்தூர்ச் சில்லாவில் பழக்க வழக்கங்களில் கொங்குவேளாளரை யொத்தவராய் விவசாயம் செய்யும் ஒருசாதியார். (E. T. vi, 235.)

10. Caste title of the members of certain castes like the Paṉicavar and the ōccar;
பனிசவர் ஒச்சர் முதலிய சிலசாதியாரின் பட்டப்பெயர். (E. T. vi, 57.) (E. T. V, 420.)

pulavar-āṟṟu-p-paṭai
n. <id.+.
1. (Puṟap.) Theme describing to a poet, the munificence of a royal patron and the splendour of his city and directing the poet to his court ;
ஒரு புலவன் தனக்குப் பரிசளித்த அரசனையும் அவனது தலைநகரையும் வேறு புலவனிடம் சிறப்பிது அவ்வரசனிடத்து அவனை ஆற்றுப்படுத்தலைக் கூறும் புறத்துறை. (புறநா. 48).

2. (Puṟap.) Theme of guiding a poet into the presence of a deity;
ஒரு புலவனைக் கடவுளிடத்துப் பயன்கொள்ளும்படி ஆற்றுப்படுத்தலைக்கூறும் புறத்துறை (பு. வெ. 9, 42.)

3. Poem on the theme of pulavaṟṟu-p-paṭai;
புலவராற்றுப்படை பற்றிய பிரபந்தம்.

pula-varai
n. <புலம்+.
1. Boundary, as of a country;
நிலவெல்லை. புலவரைத் தோன்றல் யாவது (பதிற்றுப் 80).

2. The utmost bounds of knowledge;
அறிவினெல்லை புலவரை யறியாப் புகழொடு பொலிந்து (பரிபா. 15, 1).

pulavaṉ
n. <புல-மை.
1. Sage, philosopher;
அறிஞன். (பு. வெ. சிறப்பு.)

2. Poet; songster;
கவிவாணன். (சூடா.)

3. Deva, celestial being;
தேவன். (பிங்.)

4. Mercury;
புதன். (சூடா.)

5. Indra;
இந்திரன். (பிங்.)

6. Skanda;
முருகன். (பிங்.)

7. Arhat;
அருகன். (பிங்.) பொருளன் புனிதன் புராணன் புலவன் (சிலப். 10, 179).

8. Buddha;
புத்தன். புலவன் றீர்த்தன் புண்ணியன் புராணன் (மணி. 5, 98).

pulavi
n. <புல1-.
1. Sulks; bouderie;
ஊடல். புணர்வின் னினிய புலவிப் பொழுதும் (சீவக. 1378).

2. Displeasure; dislike;
வெறுப்பு.