pirāṇa-tārakam
n. <prāṇa+dhāraka.
1. That which sustains life;
சீவாதாரமானது.

2. Diet;
பத்திய வுணவு. (யாழ். அக.)

pirāṇa-tukkam
n. <id.+.
Great grief;
கொடுந்துன்பம். (யாழ்.அக.)

pirāṇa-nāyakaṉ
n. <id.+.
Husband, dear as life;
கணவன்.

pirāṇa-p-piratiṣṭai
n. <prāṇa+.
1. Ceremony of invoking and establishing a deity in an idol;
விக்கிரகத்தில் தெய்வத்தை ஆவாகிக்கை.

2. Saving the life of a person who is very ill;
உயிருதவுகை.

pirāṇamaya-kōcam
n. <prāṇa-maya+. (Phil.)
The vital body, the sheath of prāṇa, one of paca-kōcam, q.v.;
பஞ்சகோசத்துள் பிராணமயமாயுள்ள கோசம். (சி. சி. பர.மாயா.8.)

pirāṇa-liṅkam
n. <prāṇa+.
The liṅgam worshipped by a Liṅgāyat and worn on his person;
வீரசைவர்கள் சரீரத்தில் தரித்துப் பூசிக்கும் இலிங்கம். (W.)

pirāṇa-viyōkam
n. <id.+.
Extinction of life;
உயிர்போகை.

pirāṇaṉ
n. <prāṇa.
1. Llife, vitality;
உயிர்.(திவா.)

2. Breath, breathing;
சுவாசம்.

3. The vital air of the body which causes respiration, one of taca-vāyu, q.v.;
தச வாயுக்களுள் சுவாசத்தை நிகழ்விப்பது. (பிங்.)

4. Strength;
வலிமை. Colloq.

5. (Astron.) Correction applied to the sun's mean position;
சூரிய மத்தியத்தில் உள்ள வாக்கியப்பிழை தீர்க்கை. (W.)

pirāṇācāram
n. <prāṇa+.
Lying down before a deity till one obtains one's wishes;
வரம்வேண்டித் தெய்வத்தின்முன் படுகிடையாய்க் கிடக்கை. (M. N.A. D. II, 365.)

pirāṇāntam
n. <id.+ anta.
See பிராணாந்திகம்.
.

pirāṇāpattu
n. <id.+.
See பிராணாபாயம்.
.

pirāṇāyāmam
n. <prāṇāyāma. (Yōga.)
Control of prāṇās or the vital forces of the body by regulation of breath, of three modes, viz., irēcakam, pūrakam, kumpakam, one of aṣṭāṅka-yōkam, q.v.:
அஷ்டாங்கயோகத்துள் இரேசகம், பூரகம், கும்பகம் என்று மூவகையாய்ச் சுவாசத்தை யடக்கியாளும் யோகமுறை. (சிவதரு. சிவஞானயோ. 57.)

pirāṇi-
11 v. intr. <prāṇa.
To breathe, respire;
மூச்சுவிடுதல் (திவ். பெரியதி, 1, 2, 8, வ்யா.)

pirāṇi
n. Corr. of புறணி.
Bark to a tree.
மரப்பட்டை. Loc.

pirāṇēcaṉ
n. <prāṇēša.
See பிராணநாயகன்.
.