picam
n. < piccha.
1. Feather;
இறகு (சூடா.)

2. Peacock's tail;
மயிற்றோகை. தோகையதன் பிஞ்சம்போற் கூடுவதும் (தெய்வீகவுலா, 194).

3. A kind of creeper;
சத்திக்கொடி. (மலை.)

picalam
n. < pijala.
Kusa grass;
தருப்பை. (சங்.ஆக.)

picāy-p-paḻu-
v. intr.
See பிஞ்சிற்பழு-, 2.
பிஞ்சாய்ப் பழுத்தாளையாண்டாளை (உபதேசரத். 24)

piciṟ-paḷu-
v. intr. பிஞ்சு+.
1. To become prematurely mature or old;
இளமையிலே முதிர்வடைதல்.

2. To be precocious;
இளமையில் அறிவுபெருகுதல்.

picu
n. [T. pinde K. M. piju.]
1. Young, tender fruit;
இளங்காய். (சூடா.)

2. That which is young and tender;
இளமையானது. மதியின்பிஞ்சைப் புரைநுதலாய் (தஞ்சைவா. 420).

3. cf. piccha. Small bud-shaped work in an ornament;
அணியின் அரும்புக்கட்டிடம். பிஞ்சும் அரக்கும் உட்பட நிறை (S. I. I. ii, 162, 69).

4. Quarter, one-fourth;
கால். இணங்கற்பிஞ்சு cant.

picu-k-kaṭukkaṉ
n. < id.+.
A kind of ear-ornament;
அரும்புவைத்த கடுக்கன்.

picu-p-piṟai
n. < id.+.
Crescent of the moon;
இளம்பிறை. (W.)

piceḻuttu
n. < id.+.
Letter va in pacākkaram denoting šakti;
பஞ்சாக்கரத்தில் சக்தியைக் குறிக்கும் 'வ' என்ற எழுத்து. பிஞ்செழுத்து மேலைப் பெருவெழுத்தும் (கொடிக். 4.)

picai
n. < pija.
Turmeric;
மஞ்சள். (சங். அக.)

piakaṉ
n. < pijaka.
šiva, as destroyer;
[சங்கரிப்போன்] சிவன். பிறப்பறுக்கும் பிஞ்ஞகன்றன் பெய்கழல்கள் வெல்க (திருவாச. 1, 7).

piṭku-
5 v. intr.
To make noise;
கத்துதல். ஒரி கதித்தெங்கும் பிட்க (பதினொ. திருவாலங். மூத்த. 3).

piṭcāṭaṉam
n. < bhikṣāṭana
Begging, mendicancy;
இரப்பு. பிட்சாடன நவமணிமாலை. (சிவப். பிரபந்.)

piṭcāpāttiram
n. < bhikṣā+.
Alms-bowl;
இரப்போர் கலம். (யாழ். அக.)