சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 2647
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
பிச்சைச்சோறு
piccai-c-cōṟun. <id.+.1. Alms of boiled rice;
இரந்துபெற்ற அன்னம்.
2. Handful of food;
பிடியன்னம். Loc.
பிச்சைத்தனம்
piccai-t-taṉamn. <id.+.1. Mendicancy;
இரக்குங்குணம்.
2. Meanness, beggarliness;
இழிகுணம்.
3. Poverty, indigence;
வறுமை.
பிச்சைத்தேவன்
piccai-t-tēvaṉn. <id.+.See பிட்சாடனன்.
ஆருரெம் பிச்சைத்தேவா (திருவாச. 5. 81).
பிச்சைநோவு
piccai-nōvun.Rinderpest, cattle plague;
கால்நடை வியாதிவகை (கால். வி.)
பிச்சைப்படி
piccai-p-paṭin. <பிச்சை2+.A small-sized measure;
சிறுபடிவகை. (W.)
பிச்சையரிசி
piccai-y-aricin. <id.+.See பிட்சையரிசி.
.
பிச்சைவாரி
piccai-vārin. perh. id.+.A kind of paddy;
நெல்வகை. Cg.
பிசக்கு
-
தல்
picakku-5 v. tr. Caus. of பிசங்கு-.1. To soil;
அழுக்காக்குதல். (J.)
2. [T. pisuku.] To press between the fingers, squeeze, crush;
கசக்குதல். பிசக்கி மோந்த தித்தனை யொழிய (திவ். திருநெடுந். 21, வ்யா 163).
பிசக்கு
picakkun.See பிசகு, 1, 2. (W.)
.
பிசகடி
picakaṭin. <பிசகு+அடி-.See பிசகு, 4. (சங். அக.)
.
பிசகு
-
தல்
picaku-5 v. intr. cf. பிழை-.1. To fail, err, blunder;
தவறுதல். கணை பிசகாதபடி தொடுக்கிறேன் (இராமநா.கிஷ்கிந்.5).
2. To be dislocated, as a joint; to sprain;
உறுப்புப் பிறழ்தல்.
3. To make a false step, trip;
வழுக்கி விழுதல். (W.)
4. To be hindered;
தடைப்படுதல். (W.)
பிசகு
picakun. <பிசகு-.1. Failure, mistake, error, blunder, slip;
தவறு. எது கழிவு பிச கேதென்ன (பணவிடு. 169).
2. Variance, deviation;
ஒவ்வாமை. (W.)
3. Hindrance, embarrassment;
இடையூறு. (W.)
4. Objection;
தடை. (W.)
பிசகுசொல்(லு)
-
தல்
picaku-col-v. intr. <பிசகு+.1. To take objection; to challenge;
தடை நிகழ்த்துதல்.(W.)
2. To find fault with, point out defects;
குற்றங் கூறுதல்.
பிசகுநாறு
-
தல்
picaku-nāṟu-v. intr. <id.+.To be spoiled, damaged;
கேடுறுதல். கைதொட்டால் பிசகுநாறாதே இருக்கும் (திவ்.திருமாலை, 17, வ்யா. பக். 66).
பிசங்கம்
picaṅkamn. <pišaṅga.Yellowish red or tawny colour;
பொன்மை கலந்த சிவப்பு.
பிசங்கல்
picaṅkaln. <பிசங்கு-..See பிசங்கற்சீலை. (J.)
.
பிசங்கற்சீலை
picaṅkaṟ-cīlain. <பிசங்கல்+.Soiled, dirty cloth;
அழுக்கடைந்த ஆடை. (J.)
பிசங்கு
-
தல்
picaṅku-5. v. intr. perh. பிசகு-.To become dirty; to be soiled;
அழுக்காதல். (J.)
பிசண்டம்
picaṇṭamn. <picaṇda. (W.)1. Stomach;
வயிறு.
2. The back of a beast;
விலங்கின் முதுகு.
பிசண்டிலன்
picaṇṭilaṉn. <picaṇdila.Pot-bellied person;
பேருவயிறு படைத்தவன். (சங்.அக.)
பிசம்
1
picamn. <bisa.Fibre of the lotus; lotus-stalk;
தாமரைத்தண்டு. (பிங்.)
பிசம்
2
picamn. prob. piccha.Feather, wing;
இறகு. (சது.)
பிசல்
picaln. <பியல்.1. cf. bhuja. Shoulder;
தோள். மயிரெழுந்த பிசல்களும் (ஈடு, 3, 5, 4).
2. Nape of the neck;
பிடர். (W.)
3. Hump, as of an ox;
எருது முதலியவற்றின் திமில். (W.)
பிசவ்வியம்
picavviyamn. <picayuaIndian cotton plant.
See பருத்தி. (மலை.)
பிசறு
-
தல்
picaṟu-5 v. tr.To mingle, mix with the hand;
கலத்தல். Loc.
பிசனம்
picaṉamn. cf. pišunaRed sanders;
செஞ்சந்தனம். (மலி.)
பிசாசக்கை
picāca-k-kain. <பிசாசம்+. (Nāṭya.)A hand-pose;
இணையாவினைக்கைவகை. (சிலப். 3, 18, உரை.)
பிசாசடித்தல்
picācaṭittaln. <பிசாசு+.Being attacked by a devil;
பேயால் தாக்கப்படுகை.
பிசாசப்பிரியம்
picācappiriyamn. prob. id.+ அப்பிரியம்.Margosa.
See. வேம்பு. (மலை.)
பிசாசம்
picācamn. <pišāca.1. See பிசாசு. (சூடா.)
.
2. Kaus.
See பேய்க்கரும்பு. (மலை.)
3. See பிசாசக்கை. (சிலப். 3, 18, உரை.)
.
பிசாசர்
picācarn. <id.A class of super-natural beings, one of patiṉeṇ-kaṇam, q.v.;
பதினெண்கணத்துள் ஒரு சாரார். இயக்கர் விச்சாதரர் பிசாசர் (திருவாலவா, 6, 2).
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 2647 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், பிசகு, piccai, intr, picaku, பிசங்கு, prob, பிசாசர், lotus, hand, picamn, பிசாசக்கை, பிசாசம், பிசம், பிசாசு, சிலப், பிசங்கற்சீலை, திவ், பிசக்கு, perh, வ்யா, blunder, soiled, பிசங்கல், objection, dirty
கலைக் களஞ்சியம்
