சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 2599
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
பாண்டுகம்
pāṇṭukamn. <pāṇdaka.See பாண்டுரம். (யாழ். அக.)
.
பாண்டுகம்பளம்
pāṇṭu-kampaḷamn. <pāṇdu-kampala. (Buddh.)Indra's throne of marble;
இந்திரன் ஆசனம். இந்திரன் பாண்டு கம்பளந் துளக்கியதாதலின் (மணி. 14, 29).
பாண்டுச்சிலந்தி
pāṇṭu-c-cilantin. <பாண்டு+.A spider;
சிலந்திவகை. (சீவரட். 353.)
பாண்டுமைந்தர்
pāṇṭu-maintarn. <id.+.The Pāṇdavas;
பாண்டவர். (திவா.)
பாண்டுரம்
pāṇṭuramn. <pāṇdura. (W.)1. Whiteness, paleness;
வெண்மை.
2. Jaundice;
நோய்வகை.
பாண்டுராகம்
pāṇṭu-rākamn. <pāṇdu+.Whiteness;
வெண்மை. (யாழ். அக.)
பாண்டுருவன்
pāṇṭuruvaṉn. <bhāṇda+rūpa..Huge person or thing;
பெரியவுருவுள்ள-வன்- வள்-து. (J.)
பாண்டுரேட்சு
pāṇṭurēṭcun. <pāṇdura+ikṣu.A kind of white sugar-cane;
வெண்கரும்பு. (மூ. அ.)
பாண்டுரை
pāṇṭurain. perh. pāṇdurāTrumpet-flower tree. See பாதிரி. (மூ. அ.)
.
பாண்டுரோகம்
pāṇṭu-rōkamn. <பாண்டு+.A group of diseases, including jaundice, anaemia, dropsy;
நோய்வகை. Colloq.
பாண்டுலா
pāṇṭulān. perh. pāṇdu-phala.Snake gourd. See புடல். (மலை.)
.
பாண்டுவியாதி
pāṇṭu-viyātin. <பாண்டு+.See பாண்டுரோகம். Colloq.
.
பாண்டை
pāṇṭain. <பாண்டல்.Bad smell, as of rotten fish;
துர்நாற்றம். (W.)
பாண்டைநாறி
pāṇṭai-nāṟin. <பாண்டை+.1. A woman with offensive smell;
கெட்ட நாற்றம் வீசுகின்ற பெண். (W.)
2. An angry or peevish person;
முன்கோபி. (யாழ். அக.)
பாண்பாட்டு
pāṇ-pāṭṭun. <பாண்+. (Puṟap.)A theme in which bards skilled in lute sing funeral songs in honour of the warriors that fell fighting in a battle-field after slaying the elephants of the enemy;
யானையை யெறிந்து போரிற்பட்ட வீரர்க்கு யாழ்வல்ல பாணர் சாப்பண் பாடித் தம்ழுரிமைசெய்தலைக் கூறும் புறத்துறை. (பு. வெ, 7, 11.)
பாண்மகன்
pāṇ-makaṇn. <பாண்+.Man of the Pāṇar caste;
பாணன். பாண்மகன் பட்டுழிப் படூஉம் பான்மையின் யாழினம். (மணி. 18, 17).
பாண்மை
pāṇmain. <id.1. Characteristics of a paṇaṉ;
பாணன்தன்மை. (சீவக. 2515, உரை.)
2. Submissiveness;
தாழ்ச்சி.
பாணகப்பாடி
pāṇaka-p-pāṭin. <பாணன்3+அகம்+.The country of the Bāṇās. See வாணசப்பாடி. (Insc.)
.
பாணந்தொடு
-
த்தல்
pāṇan-toṭu-v. intr. <பாணம்1+.1. To discharge arrows;
அம்பெய்தல். (W.)
2. To seek to ruin one;
கொடுக்கவழி தேடுதல். Colloq.
3. To pour out abusive language; to revile;
வசவு பொழிதல்.
பாணபத்திரன்
pāṇapattiraṉn. <Bāṇabhadra.A minstrel who was patronised by the Pāṇdya and Cēra kings ;
பாண்டியனாலும் சேரனாலும் பாராட்டி ஆதரிக்கப்பெற்றவரும் இசைவல்ல பண்மரபினருமாகிய ஒரு பெரியார் பண்டரு விபஞ்சி பாணபத்திர னடிமை யென்றான் (திருவிளை விறகு.24).
பாணம்
1
pāṇamn. <bāṇa.1. Arrow;
அம்பு. (பிங்.)
2. Rocket, fireworks;
ஆகாசவாணம். (W.)
3. of. கணை3. Long pepper. See திப்பிலி. (தைலவ. தைல.)
.
4. A species of conehead, 1. sh., Strobilanthes sessilis;
செடி வகை. (பிங்.)
5. A worm. See இராமாயணம்.
.
பாணம்
2
pāṇamn. <bhāṇa.A drama in one act, one of ten rūpakam, q.v.;
ரூபகம் பத்தனுள் ஒரு அங்கத்தையுடையதும் கதையைக்கூறுவது மான நாடகவகை (சிலப். 3, பக். 84, அடிக்குறிப்பு.)
பாணம்
3
pāṇamn. perh. varṇa.Silk cloth;
பூம்பட்டு. (சூடா.)
பாணம்பழை
pāṇampaḻain.A shrub. See மேகவண்ணக்குறிஞ்சி. (சங். அக.)
.
பாணர்மாலையர்
pāṇar-mālaiyarn. <பாண்+.Women of the Pāṇar caste;
பாண்குலமகளிர். மாலையங் குழல்சேர் பாணர்மாலையர் (திருவாலவா, 54, 26).
பாணல்
pāṇaln.Betel leaf;
வெற்றிலை. (சங். அக.)
பாணலி
pāṇalin. <T. bāṇali. [K. bāṇale.]Frying pan;
பொரிக்குஞ் சட்டி.
பாணலிங்கம்
pāṇa-liṅkamn. <bāṇa+.A kind of šiva liṅkam, See வாணலிங்கம். (சங். அக.)
.
பாணன்
1
pāṇaṉn. <பாண். [M. pāna.]1. An ancient class of Tamil bards and minstrels;
பாடல்வல்ல ஒரு சாதி. கூத்தரும் பாணரும் (தொல். பொ. 91).
2. See பாணான். (W.)
.
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 2599 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், pāṇṭu, பாண், பாண்டு, pāṇar, பாணம், colloq, perh, pāṇamn, pāṇdu, யாழ், பாணர்மாலையர், bards, பாண்மகன், பிங், bāṇa, பாணன், caste, pāṇ, பாண்டுரோகம், whiteness, வெண்மை, pāṇdura, இந்திரன், பாண்டுரம், jaundice, நோய்வகை, பாண்டை, tamil, kind, person, smell
கலைக் களஞ்சியம்
