pati,
n. <pati.
1. Master, superior;
தலைவன். (பிங்.)

2. Husband;
கணவன். மங்கலங்கண்டவர் பதியிவட் கென்ற கட்டுரை (அரிச். பு. விவாக. 242).

3. Lord, chief, king;
அரசன். (பிங்.) பதியின் பிழையன்று (கம்பரா. நகர்நீ. 133).

4. Elder, senior;
முத்தோன். (திவா.)

5. Spiritual preceptor;
குரு. (பிங்.)

6. (šaiva.) The Supreme being, one of tiri-patārttam, q.v.;
திரிபதார்த்தங்களுள் ஒன்றாகிய கடவுள். பதியணுகிற் பசுபாச நில்லாவே (திருமந். 115).

patikam,
n. prob. padya.
Poem in praise of a deity consisting generally of ten stanzas;
தெய்வத்தைப்பற்றிப் பெரும்பாலும் பத்துச் செய்யுளாற் பாடப்படும் பிரபந்தம்.

patikaṉ
n. <pathika.
Traveller; wayfarer;
வழிப்போக்கன். அந்நாளி லொருவணிகன் பதிக னாகி (பெரியபு. திருஞான. 473).

pati-kiruttiyam,
n. <patrikrtya. (šaiva.)
The acts of the Supreme Being, one of eight camaya-patārttam, q.v.;
சமயபதார்த்தம் எட்டனுள் ஒன்றான கடவுள்செயல். (சைவப். 67.)

pati-cāttiram,
n. <pati + šāstra.
See பதிநூல். (W.)
.

pati-cēvai,
n. <pati +.
Service of a woman to her husband;
கணவனுக்குத் தொண்டு புரிகை.

pati-āṉa-vāḻvu,
n. <id. + ஞானம் +.
The spiritual experience in which the individual soul becomes merged in the Supreme Being;
பரம்பொருளொடு இரண்டறக் கலத்தலாகிய அனுபவம். (திருப்பு. 888.)

patiṭṭi-,
11 v. tr. <prati-ṣṭhā.
To establish, set up;
தாபித்தல். பாசம தகற்றிலிங்கம் பதிட்டியும் (சீகாளத். பு. கன்னி. 149).

patiṭṭai,
n. <Pkt. patiṭṭhā <prati-ṣṭhā.
Establishment. See பிரதிஷ்டை. பரனை யானாப் பரிவினாற் பதிட்டை செய்து (திருவிளை. இரச. 29).
.

patitteḻutu-,
v. tr. <பதி -+. (W.)
To write forming a deep impression;
அழுந்த எழுதுதல்.

2. To write in the lower half of a page leaving space at the top;
மேலே இடம் விட்டுத் கீழே யெழுதுதல்.

patitaṉ
n. <id.
One who has lost caste or religion, apostate;
வருணாசிரம தருமந்தவறியவன். (சீவக. 2783, உரை.)

pati-nitāṉam,
n. <id. +.
See பதிநிச்சயம். (W.)
.

pati-nirṇayam,
n. <id. +.
See பதிநிச்சயம். (W.)
.

pati-p-paṭai,
n.
See பதிபடை. பெரிய • திருவடியைப் பதிப்படையாக வைத்து வந்து (திவ். திருநெடுந். 23, வ்யா. பக். 213).
.