paṇṭāra-v-uḷḷi-ruppu,
n. < id. +.
Office of a treasurer;
பொக்கிஷ அதிகாரியின் உத்தியோகசாலை. (T. A. S. i, 291.)

paṇṭāra-vēlai,
n. < id. +. (W.)
1. Service required of the public;
பொதுவூழியம்.

2. Work done under constraint;
கட்டாயத்தின்மேற் செய்யும் வேலை.

paṇṭāri,
n.
See பண்டாரம், 2.(W.)
.

paṇṭi,
n. [T.K. baṇdi, M. vaṇṭi.]
1. Cart, wagon, carriage;
வண்டி. செந்நெற்பகரும் பண்டியும் (சீவக. 61).

2. The fourth nakṣatra.
See உரோகிணி. (சூடா.)

paṇṭikai,
n.
1. [T. paṇduga, K. paṇdiga, M. paṇṭika.] Festival, periodical festival;
திருநாள்.

2. A kind of moulding or cornice;
எழுதகவவை. (W.)

paṇṭita-p-pārppar,
n. < id. +.
Mādhva Brahmins, well versed in Sanskrit classics and law books;
தர்மசாஸ்திரநியாயங்களில் வல்லவர்களான மாத்துவப் பிராமணர். (W.)

paṇṭitalāyakku,
n.
A kind of saree;
புடைவை வகை. Loc.

paṇṭitaṉ,
n. < paṇdita.
1. Man of learning and erudition, pandit;
புலவன். (பிங்.) பண்டிதராய் வாழ்வார் பயின்று (ஏலாதி, 9).

2. Law officer formerly appointed in the East India Company's Courts for the interpretation of Hindu laws;
கும்பெனியார் காலத்தில் நியாயஸ்தலத்திலே தர்மசாஸ்திரங்களை எடுத்துக்கூற நியமிக்கப்பட்டிருந்த உத்தியோகஸ்தன்.

3. Mādhva Brahmin, as formerly engaged as paṇdits in the law courts;
மாத்துவப்பிராமணன்.

4. Doctor, physician, medical man;
வைத்தியன். பண்டிதனுமெய்யுறு வேதனையும் (திருப்பு. 59).

5. Title assumed by barbers;
நாவிதருக்குரிய பட்டப்பெயர்.

6. The planet Mercury;
புதன். (சூடா.)

7. The planet Venus;
சுக்கிரன். (W.)

8. A kind of masquerade dance;
வரிக்கூத்துவகை. (சிலப். 3, பக். 88.)

paṇṭilaṉ,
n. < bhaṇdila.
Messenger, ambassador;
து£தன்.

paṇṭu,
n. prob. T. baṇdu.
See பண்டை.
.

paṇṭukam,
n.
1. Bishop's weed.
See ஓமம். (மலை.)

2. Red-flowered west Indian pea-tree.
See செவ்வகத்தி. (மலை.)

paṇṭuvam,
n.
Medical treatment;
வைத்தியம். Loc.

paṇṭai,
n. < பண்டு.
1. Oldness; antiquity;
பழமை. பண்டைப் பிறவிய ராகுவர் (மணி.•11, 33).

2. Former time, previous time;
முற்காலம். தண்டமுந் தணிதிநீ பண்டையிற் பெரிதே (புறநா.10).