āriṭa-liṅkam
n. <id.+.
Liṅga established by Rṣis;
இருடிகளால் தாபிக்கப்பட்ட சிவலிங்கம். (சைவச. பொது. 431.)

āriya
adj. <id.
Little, delicate;
சிறிய. ஆரிய விடைதன் மாண்டவழகினைக் காட்ட (திருவிளை. மாயப். 21).

āriyakam
n. cf. ஆலியகம்.
Small Indian ipecacuanha. See சிறுகுறிஞ்சா.
(மூ. அ.).

āriya-t-tirivu
n. <id.+.
Sanskrit tadbhava. See தற்பவம்.
(உரி. நி.)

āriya-p-pāvai
n. <id.+.
Kind of puppet show;
பாவைக்கூத்துவகை. (W.)

āriya-p-pūmālai
n.
The gay, young, unruly wife of Kāttavarāyaṉ, or any woman like her;
அடங்காப்பெண். (W.)

āriya-pūmi
n. <id.+.
Land of the Aryas. See ஆரியாவர்த்தம
.

āriyam
n. <ārya.
1. Sacred land of the Aryas;
ஆர்யாவர்த்தம். (அக. நி.)

2. Sanskrit, the language of the Aryas;
ஸம்ஸ்கிருதம். ஆரியம் முதலிய பதினெண் பாடையின் (கம்பரா. பம்பா. 14).

āriya-varāṭi
n. <id.+.
Variety of varāṭi, a melody-type;
வராடிவகை. (திவா.)

āriya-vēḷar-kolli
n.
A secondary melody-type of the pasture tract;
செவ்வழி யாழ்த்திறவகையு ளொன்று. (பிங்.)

āriyaṉ
n. <ārya.
1. One who is an Arya by race;
ஆரியவகுப்பினன். ஆரியன்கண்டாய் தமிழன்கண்டாய் (தேவா. 844,5).

2. Inhabitant of Aryāvarta;
ஆரியாவர்த்தவாசி. வடவாரியர் படைகடந்து (சிலப்.23, கட்டுரை.)

3. Worthy, respectable man, venerated person;
பெரியோன். (அக. நி.)

4. Guru, spiritual preceptor;
ஆசாரியன். பாசமாம் பற்றறுத்துப் பாரிக்கு மாரியனே (திருவாச. 1,64).

5.Scholar, learned man, sage; 6. Teacher;
அறிவுடையோன். (திவா.); உபாத்தியாயன் ஆரிய னாயினு மப்பொழு தொழிக (இலக். கொத். 8).

7. The god Aiyaṉār;
ஐயனார். (சூடா.)

āriyāṅkaṉai
n. <ārya+ anganā.
Jaina woman who renounces family life and enters the order of ascetics;
இல்லறத்தினின்று துறவுபூண்ட சைனதவப்பெண். கணவனிற்றுறவின் மன்னு மாரியாங்கனைகள் (திருவிளை. சமணரை. 17).

āriyai
n. <āryā.
1. Pārvatī;
பார்வதி. (பிங்.)

2. Durga;
துர்க்கை. (பிங்.)

āriṉ-mālaiyaṉ
n.
See ஆரின்கண்ணியன்.
(சூடா.)

ārītam
n. <hārita.
1. Green pigeon. See பச்சைப்புறா.
ஆரீதம் புக்குலா யுலைதருமலய வெற்பு (இரகு. திக். 119).

2. A text book of Hindu law ascribed to the Rṣi Hārīta;
ஆரீதராற் செய்யப்பட்ட ஸ்மிருதி.

ārukatam
n. cf. rājārhā.
Jamaṉ plum. See நாவல்.
(பிங்.)