paccai-y-āy-p-pēcu,
v.intr. & tr. <id. +.
1. To be out spoken;
வெளிப்படையாய்ப் பேசுதல்.

2. See பச்சைபச்சையாய்ப்பேசு-.
.

paccai-y-iram,
n. <id. +.
Excessive dampness;
அதிக ஈரம். (W.)

paccai-y-uppu,
n. <id. +.
Unmixed salt;
தனியுப்பு. (W.)

paccai-y-eḻutu-,
n. <id. +.
To make a list of presents given on a marriage occasion, etc.;
விவாகம் முதலிய விசேஷங்களில் கொடுத்த நன்கொடைகளுக்குக் கணக்கெழுதுதல்.(சீவக.829, உரை.)

paccai-vaṭam,
n.
See பச்சவடம் (ஈடு 4,8,2)
.

paccai-vaḷai,
n.<id. +.
Green, glass bracelet ornamented with gold;
பொன் இடையிட்டதும் பச்சைக்கண்ணாடியாலானதுமான கையணிவகை. Colloq.

paccai-vil,
n.<id. +.
1. Rainbow;
வானவில். (நாமதீப. 114.)

2. Bow of Indian cupid;
மன்மதன் வில்.(சங். அக.)

paccai-veṭṭu,
N. <id. +.
1. Medicinal mineral used in its crude condition;
சுத்திசெய்யப்படாத பாஷாண மருந்து. (W.)

2. Openness, bluntness;
வெளிப்படை. Colloq.

3. Unripe fruit;
பழுக்காத காய். Colloq.

paccai-veṭṭai,
n. <.id. + வெட்டு-.
A kind of sandal;
சந்தனவகை.(சிலப். 14, 108, உரை.)

paccai-veyil,
n. <id. +.
Evening sun;
மாலைக்காலத்து வெயில். பசந்து என்றார் மாலைக்காலத்துப் பரந்த பச்சைவெயிலை (சிலப் 4, 5, உரை.)

paccai-vēl,
n. <id. +.
Jerusalem-thorn.
See சீமைவேல். (L.)

paccōnti,
n. <id. +. [Paccōntu.]
See பச்சோணான். (திவா.)
.

paca-
12 v. intr.
1. To be green;
பசுமையாதல் மலு மோர்பா லோங்கிய வண்ணம் போன்று மொளிநிறம் பசந்து தோன்ற (திருவிளை யானையெய்.27)

2. To turn sallow or pale, as the skin through love-sickness;
காமத்தால் மேனி பசலைநிறமாதல். பசந்தக்காலும் பசப்பொல்லாதே (குறுந். 264).

3. To lose lustre, complexion or colour through love-sickness;
காமநோய் முதலியவற்றால் ஒளிமங்குதல். பூப்போ லுண்கண் பசந்து (புறநா. 96).

4. To become dim, as twilight;
மங்கிப்போதல். (W.)

5. To become golden, as the sky in the evening;
பொன்னிறங்கொள்ளுதல். திசைமுகம் பசந்து (சிலப், 4,5).

pacakkeṉal,
n.
Onom. expr. signifying suddenness;
திடீரெனற்குறிப்பு.

pacakaṉ,
n. <paca-ka.
Cook;
சமையற்காரன். (யாழ். அக.)