niṣpavam,
n. <niṣ-pāva.
Field bean.
See அவரை. (தைலவ.தைல)

niṣpāvam,
n. <niṣpāva.
See நிஷ்பவம். (சங்.அக)
.

niṣpiramāṇam,
n.<niṣ-pra-māṇa.
That which is impossible of proof;
பிரமாணங் கடந்தது.அன்றெனில் முயற்கொம்பொத்து நிஷ்பிரமாணமாம் (சி. சி. 6, 9, ஞானப்.)

niṣatam,
n. <niṣadha.
See நிடதம்
.

niṣātaṉ,
n.<niṣāda.
1. A person of hunting tribe ;
வேடன்.

2. Son of a Brāhmin by a šudra woman (R.F.);
பிராமணனுக்குச் சூத்திரப்பெண்ணிடம் பிறந்தவன்.

niṣittam,
n. <ni-ṣiddha.
Forbidden thing;
விலக்கப்பட்டபொருள்.

niṣētam,
n. <ni-ṣēdha.
1. Prohibition;
விலக்கு.

2. See நிஷித்தம்
.

nistāram,
n. <ni-stāra.
Deliverance, escape;
விடுதலை

nissāram,
n. <nis-sāra.
1. Insipidity;
சாரமின்மை.

2. Worthlessness;
பயனின்மை.

nī
.
The compound of ந் and ஈ
.

nī-,
11 v. tr.
1. To separate from ;
பிரிதல். மணந்தினி நீயே னென்ற தெவன் கொல் (ஐங்குறு.22).

2. To renounce, as the world;
துறத்தல். ஒழுக்கத்து நீத்தார் பெருமை (குறள், 21).

3. To put away, reject;
தள்ளுதல். (W.)

4. To put to disgrace;
இழித்தல். பிள்ளையே யாயினு நீத்துரையார் (ஆசாரக்.69).

5. To despise, loathe;
வெறுத்தல். ஊரேது வல்லதே தென்றா னீத்து (திருவால.13, 15).

6. To abandon, leave;
விடுதல். உயிர்நீப்பர் (குறள், 969). -intr.

1. To be removed;
நீங்குதல். மயிர்நீப்பின் வாழாக்கவரிமா (குறள், 969).

nīkkam,
n. <நீங்கு-.
1. Separation, removal, disengagement, liberation;
நீங்குகை. நீக்கப்பொருண்மை தீர்தல் பற்றுவிடுதலென்பனவற்றாற் பெறப்படும் (தொல்.சொல்.77, சேனா).

2. Interstice, gap, chink, crack;
பிளப்பு. (W.)

3. Length, elongation, extension;
நீளம். (திவா)

4. End, close;
முடிவு. இயற்கைப்புணர்ச்சியது நீக்கத்துக்கண் (திருக்கோ.110, உரை).

5. Occasion, opportunity;
தறுவாய். நீக்கங்கிடைத்தால் விடமாட்டான்

nīkki,
n. prob. id.
Leakage;
ஒழுக்கு. அறையின் வடமேற்குச்சாரில் ஒரு நீக்கி யிருக்கிறது