nakara-p-pati,
n. <id.+.
Capital;
தலைநகர். (திவா.)

nakaram,
n. < nagara.
1.City, town, capital, metropolis;
பேரூர். (சூடா);

2. Palace;
அரண்மனை. (யாழ். அக.)

3. Temple;
கோயில். மேழிவல னுயர்த்த வெள்ளைநகரமும் (சிலப். 14, 9).

4. Residence, place;
வாழிடம். நகர மருள் புரிந்து நான்முகற்குப் பூமேல் (திவ். இயற். முதற். 33).

nakaram-paḻam,
n.
A kind of plantain;
See நவரம்பழம்.

nakara-māntar,
n. < id.+.
1. City people;
நகரவாசிகள்.

2. Chief citizens, one of eṇ-perun-tuṇaivar, q.v.;
அரசருக்குரிய எண் பெருந்துணைவருள் தலைமைபெற்ற நகரவாசிகள். (திவா.)

nakar-avarai,
n. < நகர்+.
A kind of bean, Dolichos rugosus;
அவரைவகை . (W.)

nakaraviyakki,
n. cf. நகவியாக்கிரம்.
See புலி தொடக்கி. (சங். அக.)
.

nakarā,
n. < U. naqārā.
A large kettle-drum;
பெருமுரசுவகை. நகரா முழங்க (கொண்டல்விடு. 508)

nakarā-maṇṭapam,
n. < நகரா+.
Kettle-drum stations established by Tirumalai Naik along the road from šrīvilliputtūr to his palace at Madura for announcing the completion of the worship of the Goddess at šrīvilliputtūr after which he would take his food;
ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் நாய்ச்சியாருக்கு ஆராதனை முடிந்தபின் உண்பது என்ற விரதமுடைமையால் அதனை யறிவித்தற்காக அவ்வூரிலிருந்து மதுரைவரை நகராமுலம் செய்தி அறிவிக்குமாறு வழிநெடுகத் திருமலைநாயகரால் அமைக்கப்பட்டுள்ள மண்டபங்கள்.

nakari,
n. < nagarī
1.City, capital ;
நகரம். (சூடா.)

2. Land belonging to Government;
சர்க்கார்க்குரிய புறம்போக்கு. (R. T.)

nakari-kāvalar,
n. < நகரி +.
City watchmen;
நகரக்காவலாளிகள். (W.)

nakari-nilam,
n. < id. +.
Unassessed cultivable land;
தீர்வையில்லாத சாகுபடி நிலம். (R. T.)

nakaripakam,
n. < nagarī-baka.
Crow;
காகம். (மூ. அ.)

nakarivakam,
n.
See நகரிபகம். (யாழ். அக.)
.

naka-rēkai,
n. < nakha+.
(Erot.) See நகக்குறி. (யாழ். அக.)
.

nakarōpāntam,
n. < nagarōpānta.
Outskirts of a city;
நகரெல்லை. (யாழ்.அக.)