tūṟuvāti,
n.
A tree;
தீம்பாலையென்னும் மரம். (சங். அக.)

tūṉam,
n. <dūna.
Pain, affliction
வருத்தம்.

tūṣaṇam,
n. <dūṣaṇa.
1. Abuse, calumny, contumely, insult;
நிந்தை;

2. Abusive language;
நிந்தைச்சொல்.

3. Obscenity, ribaldry, vulgarity;
அசப்பியச்சொல். (W.)

4. Blasphemy;
தேவதூஷணம். Chr.

5. Criticism, blame;
கண்டனம்.

tūṣaṇi-,
v. tr. <tūṣaṇa.
See தூஷி-. (W.)
.

te.
.
The compound of த் and எ.
.

tekkaṇām-paṭṭi,
n.
See தெக்கணாமுட்டி. Loc.
.

tekkaṇai,
n. dakṣiṇā.
Offering or present, as to guru;
தட்சிணை. சீலுறு தெக்கணை கேளா நூலுறு மார்ப னுவன்றான் (உபதேசகா. சிவநாம.123).

tekku-,
5 v. tr. [K. tege, Tu. teguni.]
To receive, take;
கொள்ளுதல். தெக்கு நீர்த் திரைகள் மோதும் (தேவா. 839, 2).

tekiṭṭu,
n. <தெவிட்டு-.
1. Surfeit;
தெவிட்டுகை.

2. [M. tekiṭṭu.] Vomiting sensation;
வாந்திவருகை. (W.)

tekiḻ-,
v. intr. <திகழ்-.
1. To be manifest; to shine;
விளங்குதல் தெகிழ்ந்த மாதவத் தேசினான் (விநாயகபு. 59, 29).

2. To blossom, open, as the mouth
வாய்விடுதல். தேங்கயத் தணிமலர் தெகிழ்ந்த நாற்றமும் (சீவக. 1440).

3. To be full,
¢நிறைதல். (திவா.) துணர்தெகிழ்ந்துக்க நனையுள் (மாறனலங். 261, உதா. 651).

tekuṭṭi,
n.
Turnsole.
See தேட்கொடுக்கி, 1. (மலை.)

tekuṭṭu-,
5 v. intr.<தெவிட்டு-.
To cloy, glut;
தெவிட்டுதல் மாளாமையாலுந் தெகுட்டாமையாலும் (ஈடு, 6, 7, 1, ஜி.) .

tekuḷ-,
2 v. intr. cf. தெகிழ்-.
1. To be full,
நிறைதல். (பிங்.)

2. To increase, overflow;
பெருகுதல். (யாழ். அக.).

teṅkaṅ-kāy,
n. <தெங்கு+.
Cocount;
தேங்காய். தெங்கங்காய் போலத் திரண்டுருண்ட பைங்கூந்தல் (யாப்.வி.95, பக். 372).

teṅka-nāṭu,
n. <தெங்கு+.
An ancient province in the Tamil land, said to have been submerged by the sea;
கடால்கொண்ட தமிழ் நிலப்பகுதி. ஏழ்தெங்க நாடும் (சிலப்.8, 2, உரை).