tūlēyam,
n. cf. durālabhā.
See சிறுகாஞ்சொறி. (சங்.அக.)
.

tūlōccayam,
n. <sthūlōccaya.
Root of the elephant's tusk ;
யானைக்கொம்பினடி. (இலக்.அக.)

tūvaram,
n. <tuvara.
See தூவரம்2.(சங்.அக.)
.

tūvaram,
n.
Hornless beast .
See தூபரம் 2. (சங்.அக.)

tūval,
n. <தூவு-.
1.Sprinkling, spilling, drizzling ;
தூவுகை. (சூடா.)

2. Little drops of water, rain drops ;
துவலை.தூவற்கலித்த தேம்பாய் புன்னை (புறநா.24).

3. Rain, drizzle ;
மழை.தூவற் கலித்த புதுமுகை (மலைபடு. 146).

4; [M. tūval.]Feather ;
இறகு. கொக்கின் றூவலும் (தேவா.216, 4).

5. [M. tūval. Feather of an arrow ;
அம்பினிறகு (யாழ்.அக.)

6. [M. tūval. Quill-pen ;
எழுதுமிறகு.(J.)

7.[M.tūval.] Painter's brush of cat's or squirrel's hair ;
சித்திரக்கோல். (J.)

8. Sprout, shoot ;
தளிர். (யாழ்.அக.)

tūval-āriyam,
n. <id.+.
Ragi grown under irrigation, dist. fr. kōṭṭariyam;
இராகிவகை. (G.sm.D.I,i,217.)

tūvaṟ-piḷavu,
n. <தூவல்+.
Slit of a quill-pen ;
எழுதிறகின் முனைப்பிளவு. (W.)

tū-vāṉam,
n. <தூவு-+வானம்.
1.[M. tūvānam.] Drizzle, rain driven in or scattered about in fine drops by strong wind ;
சிதறுமழை. மழைவிட்டுந் தூவானம் விடவில்லை.

2. Place where a cascade falls, as the place of spray ;
அருவி விழிடம். (பிங். )

tūvi,
n. <stūpa.
1.Pinnacle, finial ;
தூபி. ஆய்மணித் தூவிகள் (சீவக. 531).

2.Crest, as of peacock ;
சூட்டு. தூவி மஞ்ஞை (சீவக.65).

tūvi-y-aḷa-
v. tr. <தூவு-+.
To put grain loosely into a measure, as in measuring flour ;
இலேசாகப் பெய்தளத்தல் .

tūvu-
5 v. tr.
1.To sprinkle, strew ;
தெளித்தல். நன்னீர்தூய் (திவ். திருவாய்.1,6,1).

2. [M. tūvuka.] To scatter, spread out, as grain for fowls ;
இறைத்தல்.

3. To shower forth, as arrows ;
மிகச்சொரிதல்.வெங்கணைதூவி (சீவக.453).

4. To put loosely in measure, as flour while measuring ;
அளக்கும்போது இலேசாக மேற்பெய்தல். தூவியளக்கிறான்.

5.To strew or offer flowers in worship ;
அருச்சித்தல்.தீபுமொடுதூபமலர் தூவி (தேவா.542,3).

6. To rest, cease;
ஒழிதல்.கைதூவேனென்னும் பெருமையின் (குறள், 1021). (சீவக.2917,உரை.) -intr.

To rain;
மழை பெய்தல்.(W.)

tū-v-urai,
n. <தூய்-மை+உரை.
Sage counsel ;
நல்லுபதேசம்.தூவுரைகேட்டுத் துணிந்திவ ணிருந்தது (மணி.28, 136) .

tū-veḷi,
n. <id.+.
Mystic sphere of pure intelligence ;
சிதாகாசம். சோதியைமாத் தூவெளியை (தாயு. பொருள்வ.18).