tuṉi
n.<துனி-.
1. Disgust, dissatisfaction, loathing;
வெறுப்பு. இனியறிந்தேனத துனியாகுதலே (கலித். 14).

2. Anger, displeasure;
கோபம். நான்முகனையும் படைப்ப னீண்டெனாத் தொடங்கிய துனியுறு முனிவன் றோன்றினான் (கம்பரா. கையடை .3.)

3. Protracted sulk in a love-quarrel;
புலவிநீட்டம். துனியும் புலவியுமில்லாயின் (குறள்,1306). (பிங்.)

4. Separation, as from a lover;
பிரிவு. துனிசெய்து நீடினும் (கலித். 10)

5. Affliction, sorrow, distress;
துன்பம். இனிதுறு கிளவியுந் துனியுறு கிளவியும் (தொல். பொ. 303).

6. [M. tuni.] Disease;
நோய். (சூடா.)

7. Sin;
தோஷம். துனியினி துகவே (ஞானா. 43, 32).

8. Flaw;
குற்றம். துனியறு செம்மணி (கம்பரா. மந்தரை . 32).

9. Obstacle, hindrance, trouble;
இடையூறு. துனியின்றி யுயிர்செல்ல (கம்பரா. குலமுறை. 14).

10. Poverty;
வறுமை. சீடைச் செல்வர் சிறுதுனி (குறள். 1010).

11. Fear, dread;
அச்சம். (w.)

tuṉippu,
n. <துனி.
Aversion disgust ;
வெறுப்பு .துனிப்புறு கிளவியால் (சீவக .1020)

tuṉai-
4 v.intr
To hasten ;
விரைதல் கோதைக்குத் துனைந்து சென்றுரைப்ப (சிலப்.8, 114)

tuṣkarmam,
n.<duṣ-karman.
Evil deed ;
தீச்செயல் (w.)

tuṣkulam,
n.<dus-kula.
Family of low status
இழிந்த குடி.

tuṣṭa-caturttar,
n.< duṣṭa+.
The four wicked characters depicted in the Mahābhārata, viz.,Turiyōtaṉaṉ, Tuccātaṇaṉ, Karnaṉ, Cakuṉi;
பெருந்துட்டர்களாக மகாபாரதத்திற் கூறப்படும் துரியோதனன், துச்சாதனன், கர்ணன், சகுனி என்னும் நால்வர் .

tuṣṭa-nikkirakam;
n.<duṣṭa+.
Destruction of the wicked, as enjoined on a king, opp. to ciṣṭa-paripālaṉam;
அரசர்செயலாகிய தீயோரையழிக்கை

tuṣṭa-vittai
n. <id.+.
The black arts, as witchcraft;
சூனியம்.

tuṣṭaṉ.
n. <duṣṭa.,
1. Wicked man;
பொல்லாதவன்

2. See துட்டன், 2.
.

tussālā,
n.<U.dusāla.
Every two years, biennial ;
இரண்டு வருஷத்துக் கொருமுறை (c.g.)

tū
n.<தூய்-மை.
1. [M. Tu. tū.] Purity, cleanliness, immaculateness;
தூய்மை. தூமலர் துவன்றிய (மலைபடு.51).

2. That which is pure;
தூயது. (பிங்)

3. Brightness, whiteness;
வெண்மை. தூமதி வாக்கிய கிரணம் (காஞ்சிப்பு. நாட்டு . 96)

tū
n.<துய்-.
1. Flesh;
தசை

2. Meat ;
இறைச்சி (பிங்.) நெய்கொணிணந்தூ நிறைய வமைத்திட்ட ... அடிசில் (பு. வெ. 10, முல்லை .8).