tuḷakkam,
n. <துளங்கு2-. (M. tuḷakkam.)
1. Brightness, splendour, gloss, lustre;
ஒளி.

2. The 15th nakṣatra;
சோதிநாள். (பிங்.)

tuḷakku,
n. <துளங்கு-1.
1. Shaking;
அசைவு. துளக்கிலா விளக்கை (தேவா. 13, 6).

2. Grief, sorrow;
வருத்தம். மாமயிலாடி நாடகந் துளக்குறுத்தனவே (சீவக. 1560).

tuḷaṅku-,
5 v. intr. cf. dul. (T. toḷaṅku, M. tulaku.)
1. To move; to sway from side to side, as an elephant; to shake;
அசைதல். துளங்கிமில் நல்லேற்றினம் (கலித்.106).

2. To be perturbed;
வருந்துதல். துளங்கா தாங்கவளுற்றதை யுரைத்தலும் (மணி. 22, 8).

3. To be uprooted;
நிலைகலங்குதல். கடிமரந் துளங்கியகாவும் (புறநா. 23).

4. To droop;
தளர்தல். சுடுகணை படுதலோடுந் துளங்கினான் (கம்பரா. முதற்போ. 132).

5. To sound;
ஒலித்தல். சிறு சதங்கை துளங்க வார்த்தார் (பிரபுலிங். மாயைபூசை. 49).

tuḷaṅkoḷi,
n. <துளங்கு2-+.
1. Dazzling brightness;
மிக்கவொளி. (W.)

2. The 18th nakṣatra.
See கேட்டை. ஓங்கும் பனை துளங்கொளி புரட்டாதி (இலக். வி. 791).

tuḷaci-tīrttam,
n. <id.+.
Tuḷaci leaves and consecrated water presented as offering to the idol in a Viṣṇu temple and distributed to worshippers;
திருமாலாராதனையில் உபயோகித்துப் பின் அடியார்களுக்கு வழங்கும் திருத்துழாயும் தீர்த்தமும்.

tuḷaci-maṇi,
n. <id.+.
Beads made of tuḷaci, worn by Vaiṣṇava devotees;
விஷ்ணுபத்தர் தரித்தற்குத் திருத்துழாய்க் கட்டையைக் கடைந்து உண்டாக்கிய மணி.

tuḷaci-mālai,
n. <id.+.
Garland of tuḷaci leaves or beads;
துளசியிலைக்கொத்து அல்லது துளசிமணியாற் செய்யப்பட்ட மாலை.

tuḷapa-mauliyaṉ,
n. <id.+.
Viṣṇu, as wearing a tuḷaci wreath;
(துளசிமாலையை முடியிலணிந்தோன்) திருமால். (பிங்.)

tuḷam,
n.
Root of peacock's feather;
மயிலிறகினடி. (திவ். பெரியதி, 2, 7, 2, வ்யா.)

tuḷar-,
4 v. tr.
To hoe;
நில முதலியவற்றைக் கொத்துதல். கானவன் புனந்துளர்ந்து வித்திய (குறுந். 214).-intr.

To spread, as fragrance;
மணம் முதலியனவீசுதல். துளருஞ் சந்தனச் சோலைகளூடெலாம் . . . குளிர் நாற்றமே (சூளா. இரத. 5).

tuḷavam,
n.<துளவு.
See துளசி. தொடையொத்த துளவமுங் கூடையும் பொலிந்து (திவ். திருப்பள்ளி. 10).
.

tuḷavi,
n.
Long pepper;
திப்பலி. (மலை)

tuḷavai,
n. <தொளை.
Hole, orifice;
தொளை. (யாழ்.அக.)