tuvarai-k-kōmāṉ,
n.
A poet of the middle Sangam;
இடைச்¢சங்கப் புலவருள் ஒருவர். (இறை, 1, பக்.5.)

tuval,
n. <தூவு-.
Flowers offered in worship;
அருச்சிக்கும் பூ. அடியாரிடு துவல்...பரப்புவாய் (தேவா.583, 2): செருப்படியாவன விருப்புறு துவலே (பதினொ திருக்கண் மறம். 103).

tuval-,
3 v. intr. of. துவன்று-.
To be full, thick;
நிறைதல். (W.)

tuval,
n. prob. tvara.
Haste, celerity, rapidity, diligence;
விரைவு. (W.)

tuvalai,
n. <துவல்2-.
1. Watery particle, drop, spray;
நீர்த்திவலை. சிதரலந் துவலை தூவலின் (அகநா. 24).

2. [T. Tnvvara.] Drizzle;
மழைத்தூவல். (பிங்.) வடந்தை துவலை தூவ (நற். 152).

tuvaḷ-,
2 v. cf. dhvar. intr.
1. To be flexible, supple, as a tender tree;
ஒசிதல். (சூடா.) பொலிவில துவள (கம்பரா. பூக்கொய். 11).

2. To bend, shrink, twist, warp, as boards in the sun;
நெளிதல். (சங். அக.)

3. To fade, wither, as plants under scorching sun;
வாடுதல். கண்ணார் தழையுந் துவளத்தகுவனவோ (திருக்கோ. 112).

4. To become rumpled, as a new cloth;
கசங்குதல். புதிய ஆடை துவண்டுவிட்டது.

5. To quiver, tremble;
துடித்தல். பெருநீரறச் சிறுமீன் றுவண்டாங்கு (திருவாச 6, 26).

6. To be distressed;
வருந்துதல். சோறுகூறையின்றியே துவண்டு (தேவா. 119, 3).

7. To disappear;
ஒழிதல். வெஞ்சுரஞ்சென்றதெல்லாம்... பூவணைமேலணையாமுன் றுவளுற்றதே (திருக்கோ. 351).

8. To be dense, close;
அடர்தல். தாழை துவளுந் தரங்கநீர்ச் சேர்ப்பிற்றே (திணைமாலை. 59).

9. To be thick in consistency, as milk;
இறுகுதல். பாலைத் துவளக் காய்ச்சினான்.

10. To be sticky; to adhere, as oil;
ஒட்டுதல். (W.)

11. To be unite sexually;
புணர்தல். துடியிடையார் கணவருடன் துவளும் போது (அருணா. பு. திருக்கண். 14).

12. To be thin;
மெல்லிதாயிருத்தல். (சங். அக.) - tr. To touch; தொடுதல். (பிங்.)

tuvaḷvu,
n. <id.
See துவட்சி தோலாக்கரி வென்றதற்குந் துவள்விற்கும் (திருக்கோ. 110).
.

tuvaḷai,
n. <id.
Melancholia, depression;
வாட்டம். பேய் தொட்டுவிட்டதாலே துவளையாம் (பணவிடு. 299).

tuvaṟṟu-,
5v.intr. <துவல்2-.
To scatter drops, sprinkle
தூவுதல். தூஉ யன்ன துவலை துவற்றலின் (மலைபடு. 363).

tuvaṟal,
n. <துவல்2-.
Raining, drizzling, sprinkling;
மழை தூவுகை. (யாழ்.அக).

tuvaṉ,
n. <deva.
See வட்டத்திருப்பி. (மலை.)
.

tuvaṉṟu-,
5 v. intr. cf, துவல்4-.
To die;
சாதல். (பிங்.)