tiṇṇi-māṭaṉ,
n.
Corr. of தின்னிமாடன். Loc.
.

tiṇṇiyaṉ,
n. <id.
1. Strong, robust, powerful man;
வலியவன். (சூடா.)

2. Man of courage. strong-willed person;
மனோதைரியமுள்ளவன்.திண்ணிய ராகப் பெறின் (குறள், 666).

tiṇ-ṇ-eṉal,
n. <திண்-மை.
Expr. of being firm, hardy or strong;
உறுதியாயிருத்தற் குறிப்பு. திண்ணென் றிறைவனற் சிறப்போ டோன்றி (மேருமந். 570).

tiṇṇai,
n. perh. id. (T. tinne, K. diṇṇe, M. tiṇṇa.)
1. Pial, a raised platform or veranda in a house;
வீட்டின் வேதிகை. ஆய்மணிப் பவளத்திண்ணை (சீவக. 1126).

2. Mound;
மேடு. தேனயாம் பூம்பொழிற் றிண்ணை (சீவக. 1822).

tiṇṇai-k-kuṟaṭu,
n. <id.+.
1. A kind of step outside a veranda;
திண்ணையை யொட்டியுள்ள படி (W.)

2. A small pial of low level adjoining a lare pial;
பெரிய திண்ணையை ஒட்டிக் கீழேகட்டப்பட்ட சிறுதிண்ணை. Loc.

tiṇ-paṭu-,
v. intr. <திண்-மை+.
To be strengthened;
வலிபெறுதல். (யாழ். அக.)

tiṇmai,
n. (K. tiṇpu.)
1. Strength, power, robustness;
வலிமை. சால்பென்னுந் திண்மையுண். டாகப்பெறின் (குறள், 988).

2. Hardness, compactness, firmness;
உறுதி. மண்ணிற் றிண்மை வைத்தோன் (திருவாச. 3, 26).

3. Truth, reality, certainty;
மெய்ம்மை. (சங். அக.)

4. Steadiness, constancy;
கலங்கா நிலைமை. கற்பென்னுந் திண்மை யுண்டாகப் பெறின் (குறள், 54).

5. Heaviness, bulkiness;
பருமன்.

tiṇam,
n. <திண்ணம்.
See திண்டை, 1 திணமணி மாடத் திருவிடைக்கழியில் (திருவிசை. சேந். திருவிடை. 5).
.

tiṇar-,
11 v. intr. perh. திண்-மை.
1 To form a thick layer;
கனமாகப் படிந்திருத்தல். திணர்த்த வண்டல்கண்மேல் (திவ். திருவாய். 6, 1, 5).

2. To be crowded, dense, close;
நெருக்கமாதல். வண்டு திணர்த்த வயல் (திவ். திருப்பள்ளி. தனியன்).

tiṇaṟu-,
5 v. intr. <திணர்-.
To be choked, stifled, suffocated;
மூச்சுத்தடுமாறுதல்.

tiṇi-,
11 v. tr. Caus. of திணி-.
1. To cram, stuff;
செறிய உட்புகுத்துதல். பூமிபாரங்க ளுண்ணுஞ் சோற்றினை வாங்கிப் புல்லைத் திணிமினே (திவ். பெரியாழ். 4, 4, 5).

2. To enchase, set;
பதித்தல். பொன்றிணி மணிமானப் பொலிவன பல (கம்பரா. வனம்பு. 3).

3. To nagat, worry persistently;
நெருக்கி வருத்துதல். Loc.

4. To insert;
இடைச்சேர்த்தல்.

tiṇika,
n. perh. id.
Battle;
போர். (W.)