tāṉiya-mani,
n.<தானியம்+.
Single grain;
தனி நெல். (W.)

tāṉiya-rācaṉ,
n. <dhānya-rāja.
1. Wheat;
கோதுமை. (யாழ். அக.)

2. Coriander;
கொத்தமல்லி. (சங்.அக.)

tāṉiya-lakṣmi,
n.<id.+.
The goddess that blesses men with wealth of grain;
தானியமாகிய செல்வத்துக்குரிய திரு.

tāṉi-y-āku-peyar.
n. <தானி+.
Figure of speech, in which an object is put for the place it occupies;
கழல் நொந்தது; தானியின் பெயர் தானத்துக்கு ஆவது. (நன். 290, உரை.)

tāṉi-y-ātipan,
n.<id.+. adhi-pa.
The planetary lord of the crops of the year;
நவநாயகக் கிரகங்களுள் தானியத்திற்குரிய அதிபதி. (பஞ்.)

tāṉiyam,
n. <dānīya.
Gift;
கொடை. (யாழ். அக.)

tāṉūram,
n. <tānūra.
Cyclone;
சுழல்காற்று. (யாழ். அக.)

tāṉai,
n.
1. cf. sēnā. Army;
சேனை. கடந்தடு தானை (புறநா. 110).

2. Weapon in general;
ஆயுதப்பொது. (பிங்.)

3. cf. tāna. Cloth;
ஆடை. கொடுந்தானைக் கோட்டழகும் (நாலடி, 131).

4. Stage curtain;
கரந்துவரலெழினி. தானையை விட்டிட்டொல்கி (சீவக. 675).

5. A kind of sledge-hammer, a weapon;
முசுண்டி என்னும் ஆயுதம். (பிங்.)

tāṉai-t-tūkkam,
n. <id.+.
A pendant in tiruppaṭṭikai;
திருப்பட்டிகையணியின் உறுப்பினுள் ஒன்று. (S. I. I. ii, 210.)

tāṉai-maṟam,
n. <id.+.
1. (Puṟap.) Theme of the warrior who appears between the armies in battle and saves them from further destruction by bringing them to terms;
வீரனொருவன், பொரெவெதிர்ந்த இருவகைச் சேனையும் பொருது மடியாமை பரிகரித்த ஆற்றலின் உயர்ச்சிக்கூறும் புறத்துறை. (பு. வெ. 7, 3.)

2. (Puṟap.) Theme describing the heroism of a king who regardless of consequences rushes forward at the call of battle;
உயிர்க்கேடுகட்கு அஞ்சாது பூசலுக்கு முற்படும் வேந்தனது சிறப்புக் கூறும் புறத்துறை. (பு வெ 7, 4.)

3. (Puṟap.) Theme of compassion for foes because they have to meet a valiant army;
சேனையின் தறுகண்மையைப் புகழ்ந்து பகைவரின் கேட்டிற்கு இரங்குதலைக் கூறும் புறத்துசை. (பு. வெ. 7, 5.)

tāṉaiyam,
n. cf. தானையம்.
Herd of cattle;
கால்நடைகளின் மந்தை. ஆட்டுத்தானையம்.