taḻāl,
n. < id.
Embrance, union;
தழுவுகை. தழாஅல் வேண்டும் (தொல். பொ. 644).

taḻici,
n. < தழிஞ்சு-இ
1. (Puṟap.) Theme describing the honour and presents offered by the king to the soldiers maimed in battle;
போரில் ஆயுதங்களால் தாக்குண்டு கேடுற்ற தன் படையாளரை முகமன் கூறியும் பொருள்கொடுத்தும் அரசன் தழுவிக்கோடலைக் கூறும் புறத்துறை. அழிபடைதட்டோர் தழிஞ்சியொடு தொகைஇ (தொல். பொ. 63).

2. (Puṟap.) Theme describing the valour of a warrior who does not pursue and destroy and routed adversary in full retreat;
ஒரு வீரன் தனக்குத் தோற்றோடுவோர்மேற் படையெடாத மறப்பண்பினைக் கூறும் புறத்துறை. (பு. வெ. 3, 20.)

3. (Puṟap.) Theme describing the guarding of a narrow passage through which an enemy might enter;
பகைவர்சேனை தம் எல்லையிற் புகுதாதபடி அரியவழியைக் காத்தலைக் கூறும் புறத்துறை. (பு. வெ. 4,3.)

taḻu-,
11 v. intr.
See தழுதழு-.
குரல் தழுத்தொழிந்தோன் (திவ். பெரியதி. 1, 1, 5).

taḻukku-,
5 v. intr. prob. தருக்கு-.
To flourish, prosper;
செழிப்புறுதல். தழுக்கியநாளிற் றருமமுஞ் செய்யீர் (திருமந். 254).

taḻu-taḻu-,
11 v. intr. Redupl. of தழு-.
To falter or stammer from ecstatic joy, love or other emotion;
நாக்குமுறுதல். தழுதழுத்த வசனத்தன் (ஞானவா. கசன்.19).

taḻutāḷi,
n.
See தழுதாழை. (பதார்த்த. 537.)
.

taḻumpiṭu-,
v. intr. < தழும்பு+¢இடு-.
To leave a scar, as a sore when healed;
புண்ணாறி வடுவாதல்.

taḻumpu,
n. < தழுவு-. [M. taḻambu.]
1. Scar, cicatrice, bruise, weal;
வடு. தோளினு முளவினுந் தழும்பு (கம்பரா. இலங்கைகே. 50).

2. Mark, impression, dent made in the skin;
குறி.

3. Injury, blemish;
சிதைவு. (w.)

4. Stigma, defect in character;
குற்றம். (w.)

taḻu-v-aṇi,
n. < தழுவு+அணி.
Dancing with clasped hands;
குரவைக்கூத்து. ஆயமொடு தழுவணி யயர்ந்து (குறுந்தொ. 294).

taḻval
n. < தழுவு-.
A handful of ears of grain;
கையில் எடுக்கக்கூடிய நெல்லரித்தொகுதி. Loc.

taḻuvu-,
5 v. tr. [M. taḻukuka.]
1. [K. taḷ.] To clasp, embrace, hug, entwine;
அணைத்தல். மகன்மெய் யாக்கையை மார்புறத் தழீஇ (மணி. 6, 139).

2. To adopt, as an opinion, course of life; to keep, observe, as a command;
மேற்கொள்ளுதல். பணிமுறை தழுவுந் தன்மையார் (கம்பரா. ஊர்தே. 50).

3. To treat kindly;
அணைத்தாதரித்தல். குடிதழீஇ (குறள், 544).

4. To make friendship;
நட்பாக்குதல். உலகந் தழீஇய தொட்பம் (குறள், 425).

5. To surround;
சூழ்தல். தண்பணை தழீஇய (பெரும்பாண். 242).

6. To compress; to contain; to keep within oneself;
உள்ளடக்குதல். அணங்குசா லுயர்நிலை தழீஇ (திருமுரு. 289).

7. To besmear, rub on;
பூசுதல். சாந்தங்கொண்டு நலமலிய வாகந் தழீஇ (பதினொ. திருக்கைலா. 15).

8. To mix with, join;
பொருந்துதல். தமிழ்தழிய சாயலவர் (சீவக. 2026).

9. To copulate;
புணர்தல்.