aṟivu-maṭam-paṭu-
v. intr. <id.+.
To assume ignorance esp. in the midst of the less enlightened;
அறிந்தும் அறியான்போன் றிருத்தல். (சிறுபாண். 216.)

aṟivuṟāl
n. <id.+.
Informing, making known;
அறிவுறுத்துகை. நாமறிவுறாலிற் பழியு முண்டோ (குறிஞ்சிப். 22).

aṟivuṟuttu-
<id.+. உறுத்து-. v.tr.; v.intr.
To make known, inform; To give instruction;
தெரிவித்தல்.; அறிவு புகட்டுதல்.

aṟivoppu-k-kāṇṭal-viṉā
n. <அறிவு+ஒப்பு+.
Question with a view to comparing notes with another;
தானறிந்ததைப் பிறனறிவோடு ஒப்புநோக்கக் கேட்குங் கேள்வி. (நன். 385, விருத்.)

aṟu-
11 v. caus. of அறு1-. [M.aṟu.] tr.
1. To part asunder, break off, as a cord, cut off, as with a knife, separate, as with a saw, reap, as with a sickle;
அரிதல்.

2. To sever, cleave, cut in two;
ஊடறுத்தல். விசும்பறுத் திழிந்து (சீவக. 3055).

3. To root out, exterminate;
இல்லாமற் செய்தல். துயரங்க ளண்டாவண்ண மறுப்பான் (தேவா. 50. 1).

4. To burrow, from subterraneous passages;
வளைதோண்டுதல். Colloq.

5. To mould, as bricks;
செங்கலறுத்தல்.

6. To digest;
சீரணித்தல். ஆரவுண் டறுக்க லாற்றாது (சீவக. 2839)

7. To outdo, excel;
வெல்லுதல். ஆடுசிறை யறுத்த நரம்புசே ரின்குரல். (பதிற்றுப். 43. 21)

8. To move in jerky rhythm;
இடைவிடுதல். அகைப்பு வண்ண மறுத்தறுத் தொழுகும் (தொல். பொ. 544).

9. To determine, resolve, decide, settle;
முடிவுசெய்தல். முத்தழற் குடையோன் முக்கட் கதவுளென் றறுத்திடும் வழக்கு (கல்லா. 59. 13).

10. To remove, as obstacles, obviate, as objections, break, as enchantments;
நீக்குதல் தடையறுத்துக் கொடுப்போன்.

11. To distribute;
பங்கிட்டுக் கொடுத்தல். அற்றார்க் கராது வதிந்தோரும் (பிரமோத். 16, 37).

12. To tease, worry; To become a widow, as cutting the tāli, 'marriage badge';
வருந்துதல். என்னைச் சதா அறுக்கிறான். தாலியறுத்தல். Colloq.

aṟukaṭi
n. <அறுகு+அடி.
Grass land covered with cynodon grass;
அறுகுபற்றிய நிலம்.

aṟukarici
n. <id.+ அரிசி.
Mixture of Cynodon grass and rice, used in benediction or worship;
அறுகம்புல்லோடு கூடிய மங்கலவரிசி. சென்னி திருத்தமுறு மறுகரிசி யிட்டு (திருவானைக். கோசெங். 93).

aṟu-kāl
n. <அறு1-+
Serpent as one without feet;
பாம்பு. (திருவிளை.பாயி. 30.)

aṟukāḻi
n. prob. அறுகு+ஆழி1.
Kind of ring;
மோதிரவகை. கையு மறுகாழியு மானவடிவை (ஈடு, 8, 10, 6).

aṟukiṭu-
v. intr. <அறுகு+இடு-.
To bless the bride and the bridegroom by throwing on their heads rice with Cynodon grass;
விவாகத்தில் அறுகிட் டாசீர்வதித்தல். மங்கைக் கறுகிட வந்து நின்றார் மணப்பந்தரிலே (தமிழ்நா. 50).