taruma-puttiraṉ,
n. <id. + putra.
1. Yudhiṣṭhira, the son of yamadharma, and eldest of the Pāṇdu princes, one of Paca-pāṇṭavar, q.v.;
யமதருமன் புத்திரனும் பாண்டவருள் மூத்தவனுமான யுதிஸ்டிரன்.

2. Lawful son, son begotten of one's taruma-pattiṉi (R. F.);
தருமபத்தினியிடம் பிறந்த மகன்.

tarumam,
n. <dharma.
1. Virtuous deed;
நற்செயல். (பிங்.)

2. Statute, ordinance, law, sacred, law;
விதி. (உரி. நி.)

3. See தருமநூல். (உரி. நி.)
.

4. Usage, practice, customary observance or prescribed conduct;
ஒழுக்கம். (உரி. நி.)

5. Duty;
கடமை. Colloq.

6. Justice, righteousness;
நீதி பொருது மென்கை தருமமோ (பாரத. சூதுபோர். 186).

7. Charity, benevolence;
தானமுதலிய அறம். தருமமுந் தக்கார்க்கே செய்யா (நாலடி, 250).

8. Nature; inherent qualities; characteristics; instinct;
இயற்கை. (உரி. நி.) தரும மிஃதெனப் பன்னா மரபெனின் (ஞானா. 11, 23).

taruma-mutalvaṉ,
n. <id. +.
Arhat;
அருகக்கடவுள். சித்தன் பகவன் தருமமுதல்வன் (சிலப்.10, 178).

taruma-maintaṉ,
n. <id. +.
See தருமபுத்திரன். (பிங்.)
.

taruma-rācaṉ,
n. <id. +.
1. See தருமன். (சூடா.) விண்ணிடைத் தருமராசன் விரும்பினால் விலக்குவாரார் (தேவா. 523, 2.)
.

2. Silvery-leaved ape flower.
See பாலை. (மலை.)

taruma-rēkai,
n. <dharma +. (Palmistry.)
A line in a person's palm indicating his benevolent disposition;
அறஞ் செய்குணத்தைக் குறிக்கும் கை வரை. (திருவாரூ. குற. MSS.)

taruma-vaṭṭi,
n. <id. + vṟddhi.
Equitable, fair rate of interest;
நியாய வட்டி.

tarumavantaṇ,
n. <dharma-vantah masc. pl. of. dharma-vat.
See தருமவான்.
.

taruma-v-ācaṉam,
n. <id. + āsana.
See தருமசபை தருமவாசனத்தி லேற (திருவாலவா. 41, 13).
.

taruma-vāṭi,
n. <id. + vāṭi.
Place in which alms are given;
பிச்சைவழங்கும் இடம்.

taruma-v-āḷi,
n. <id. +.
See தருமவான்.
.

taruma-viyātaṉ,
n. <dharma + vyādha.
A hunter-sage of great spiritual wisdom;
ஞானமிக்க ஒரு வேடன். (அஷ்டாதச. ஸ்ரீவசன. 231.)