cōmākkantaṉ,
n.
See சோமாஸ்கந்தன். Loc.
.

cōmāci,
n.<sōma-yājin.
See சோமயாஜி. சோமாசிமாறர் (பெரியபு.மூர்க்க.12.)
.

cōmāci,
n. perh. sāmājika.
Mediator ;
மத்தியஸ்தன். (W.)

cōmāci-māṟa-nāyaṉār,
n.<சோமாசி +.
A canonized šaiva saint, one of 63 ;
நாயன்மார் அறுபத்துமூவருள் ஒருவர். (பெரியபு.)

cōmāṟi,
n.<சோமாறு-. [T. sōmari, K.Tu. sōmāri, M. šōmāri.]
Idle fellow, sluggard ;
சோம்பேறி .

cōmāṟi,.
n.
A subsect of ēṉāti caste ;
ஏனாதியர்வகை.

cōmāṟu-,
5 v. tr. prob. சொம் + மாறு-.
1. To transfer part of the contents of one vessel to another;
ஒரு பாத்திரத்திலிருப்பதை மற்றொன்றிப் பகிர்ந்துவைத்தல்.Loc.

2. To steal, pilfer; to exchange stealthily;
திருடுதல்.

3. To use indiscriminately, as another's utensils, jewels, cloths;
பிறர் உடை நகை முதலியவற்றை இரவல்வாங்கிக் கண்டவாறு உபயோகித்தல்.

4. To use the same utensil for various purposes;
ஒரே பாத்திரத்தைப் பல வேலைகளுக்கும் உபயோகித்தல்.

5. To cohabit with a woman in common;
ஒருத்தியப் பலர் புணர்தல்.

6. To exchange goods and articles;
பண்டமாற்றுதல்.

cōmāskantaṉ,
n.<Sa + Umā + Skanda.
šiva, with Pārvatī and Skanda ;
உமையோடும் கந்தனோடுங்கூடியுள்ள சிவமூர்த்தம் .

cōmu,
n. sāma.
See சோமயாகம். தூய நான்மறையாளர் சோமுச் செய்ய (திவ்.பெரியதி.2, 10, 1) .
.

cōyam,
n.<sōyam.
A sanskrit expression meaning 'this is he' ;
'இவன் அவனே' என்னும் பொருள்கொண்ட வடமொழித்தொடர். (கைவல்.தத்.79) .

cōr,
4 v. [K. sōr.] intr.
1. To languish, droop; to be prostrate or relaxed, as the limbs in sleep; to be weary, exhausted;
தளர்தல். கடியு மிடந்தேற்றாள் சோர்ந்தனள் கை (கலித். 92,50).

2. To be dejected, dispirited, depressed in spirits;
மனந்தளர்தல்.

3. To faint, swoon;
மூர்ச்சித்தல். அரசன் சோர்ந்தான் (கம்பரா. தைலமாட்டு. 59).

4. [M. cōruka.] To slip off, slip down, as clothes;
நழுவுதல். துகிலிறையே சோர்ந்தவாறும் (திருவாச. 5, 57).

5. [M. cōruka.] To trickle down, as tears, blood, milk;
கண்ணீர் முதலியன வடிதல். அயறு சோரு மிருஞ்சென்னிய (புறநா. 22, 7).

6. To fall, drop; to be dropped;
விழுதல். (W.)

7. [M. cōruka.] To exude, to ooze out;
கசிதல். மலஞ்சோரு மொன்பது வாயில் (திருவாச. 1, 54).

8. To be come loose, as rings; to grow slack, as a grip;
கழலுதல். பைந்தொடி சோரும் (குறள், 1234).

9. To fade, wither;
வாடுதல். எரியிதழ் சோர்ந்துக (கலித். 78).

10. To be emaciated, grow thin;
மெலிதல். காம்பேர் தோளி கண்டு சோர்ந்தன்று (பு. வெ. 11, பெண்பாற். 1, கொளு).

11. To totter;
தள்ளாடுதல். கோலூன்றிச் சோர்ந்த நடையினராய் (நாலடி. 13).

12. To falter, as words; to be confused;
தடுமாறுதல்.

13. To be stricken with grief;
துயரப்படுதல். Loc.

14. To die;
மரித்தல். பாலகன்றான் சோர (சிலப். 9, 6). -tr.

To give up, abandon;
விட்டோழிதல். சூதிட்ச சோர்த லினிது (இனி. நாற். 24).