cēta-k-kālaṉ,
n.< chēda+.
Mischievous person;
கெடுதிக்காரன். (J.)

cētakam,
n.< šāda.
Mud, slush;
சேறு. (திவா.) குங்குமச் சேதகந் திமிர (கம்பரா. வரைக்காட்சி. 56).

cēta-pātam,
n.< chēda+bādhā.
See சேதம். (யாழ். அக.)
.

cētaṉaki,
n.< cētanakī.
Chebulic myrobalan. See கடுக்காய். (சங். அக.)
.

cētaṉam,
n.< cētana.
1. Sentient, intelligent being;
அறிவுடைப்பொருள். (சூடா.)

2. Understanding, intellect, intelligence, wisdom;
அறிவு. சேதன மென்னுமச் சேறு (நாலடி, 106).

cētaṉācāram,
n.< chēdana + ā-cāra.
Rite of circumcision;
சுன்னத்து. R. C.

cētaṉai,
n.< chēdanā.
See சேதனம்.
சேதனை யுண்ணக் கண்டான் (கம்பரா. இராவணன்வதை. 56).

cētāmpal,
n.< id. + ஆம்பல்.
Red Indian water-lily. See செவ்வாம்பல். (திவா.)
சேதாம்பற் போதனைய செங்கனிவாய் (கம்பரா. நகர்நீங்.101).

cētāram,
n. [ T. cēdāramu, K. cēdāra.] Colloq.
1. Waste, as of commodities in traffic; loss, damage, as of crops by cattle trespassing;
நஷ்டம்.

2. Wastage of gold or silver in making jewels, due to filing, etc.;
பொன்னாலேனும் வெள்ளியினாலேனும் நகை முதலிய செய்யும்போது உண்டாம் தேய்மான நஷ்டம்.

cēti-,
11 v. tr. < chēda.
1. To cut off, divide, sever, dissect;
வெட்டுதல். தாதைதனைத் தாளிரண்டுஞ் சேதிப்ப (திருவாச. 15, 7).

2. To destroy;
அழித்தல். மேலுலகுஞ் சேதித்தீர் (உபதேசகா. சூராதி. 50).

cēti,
n.< Cēdi.
1. Chēdi, the region round Bilaspur and Jubbalpur, one of 56 tēcam, q.v.;
வடதேசங்களுன் ஒன்று. சேதிப்பெருமான் சிசுபாலன் (பாரத. திரௌபதி. 42).

2. See சேதிநாடு.
சேதி நன்னாட்டு நீடு திருக்கோவலூரில் (பெரியபு. மெய்ப்பொரு. 1).

3. The dynasty that ruled Chedi;
சேதியை ஆண்ட ஓர் அரசவம்சம். சேதிமாமரபோன் (பாரத. குருகுல. 104).

cētikai,
n.
Coloured mark on a horse, made with the bottom of a bamboo measure;
மூங்கிலுழக்கு நாழி முதலியவற்றின் பின்புறத்தால் குதிரையுடலிற் குத்தும் வண்ணத்தொழில் வெதிருழக்கு நாழியாற் சேதிகைக் குத்தி (கலித். 96, 27).

cētipaṉ,
n.< cēdi-pa.
The king of Chēdi;
சேதிதேசத்தரசன். சேதிபப் பெரும்பகை செகுத்தே (பாரத. இராசசூய. 152).

2. The king of Cēti-nāṭu;
நடுநாட்டரசன். சேதிபர் நற்கோவலூர் மலாடமன்னர் (புராணசாரம், 8, பெரியபு. பதிப்.).