akaḻāṉ
n. <id.
Field rat. See அகழெலி.
அகழானெடுத்தல் (W.)

akaḻi
n. cf. அகல்-.
Pot with a large mouth;
வாயகன்ற பாத்திரம். ஓரகழி பெய்ததற்பின் (தைலவ.தைல.94).

a-kaḷaṅkam
n. <a-kaḷaṅka.
1. Spotlessness;
மாசின்மை. அகளங்க வுருவுடையனாகலின் (செங்கழு.விநா.பிள்.அம்.2).

2. A mineral poison;
சீதாங்கபாஷாணம். (மூ.அ.)

akaḷam
n. cf. அகல்-.
1. Jar;
சாடி. (பிங்.)

2. Large earthen pot;
மிடா. (திவா.)

3. Bucket;
நீர்ச்சால். அகளத் தன்ன நிறைசுனை (மலைபடு.104).

4. Body of the lute, as shaped like a bowl;
யாழின் பத்தர். வகையமை யகளத்து (சிறுபாண். 224).

akaṟci
n. <அகல்-.
1. Breadth;
அகலம். அன்ன மாபெருங் கயிலையி னகற்சியு நிவப்பும் (உபதேசகா கைலை.14).

2. Ascetic life;
துறவறம். அருளொடு புணர்ந்த வகற்சியானும் (தொல்.பொ.76).

3. Separation;
பிரிவு. அயலோராயினு மகற்சி மேற்றே (தொல்.பொ.38).

a-kaṟpa-vipūti
n. <id.+.
Sacred ashes found in nature;
இயற்கையிலுண்டான விபூதி. (சைவச.பொது.186,உரை.)

akaṟṟal
n. <அகற்று-.
Magic art of causing a person to quit his place. See உச்சாடனம்.
(திருக்காளத்.பு. 33,23.)

akaṟal
n. <அகல்-.
Extension;
அகலம். (சூடா.)

akaṉ-maṇi
n. <அகல்-+.
Large superior gem;
அகன்ற உயர் மணி. (திவா.)

akaṉṉiyakaṉi
adv. <ahani+ahani.
Daily, from day to day;
அன்றன்று.

akastiya-naṭcattiram
n. <Agastya+.
The star Canopus.
.

akasmāt
adv. <a-kasmāt.
Causelessly, by chance, unexpectedly;
தற்செயலாய். அவனை அகஸ்மாத்தாய்ச் சந்தித்தேன். Colloq.

akāṭi-piccāṭi-y-illātavaṉ
n. <id.+. U. pichwāre+.
Person free from all responsibility, as a horse bound neither before nor behind;
கட்டுக்கடங்காதவன். Colloq.

akātikaḷ
n. <aghātin. (Jaina.)
Unobstructive karmas helpful in emancipation, four in number, viz.,
ஆயுஷ்யம், வேதனீயம், கோத்திரம், நாமம்; முத்தி சாதகமாகிய கர்மங்கள். தீர்ப்ப தகாதிகள் (திருநூற்.88)