avi-
11 v.tr. caus. of அவி1-.
1. To boil in a liquid, cook by boiling or steaming;
வேகச்செய்தல். அறுத்தவித் தாரச் சமைத்த பிள்ளைக் குகந்தார் (மறைசை.20);

2. To suppress, repress, subdue;
அடக்குதல். ஐந்தவித்தான் (குறள், 25)

3. To extinguish, put out;
அணைத்துவிடுதல். விளக்கை அவித்துவிட்டான்.

4. To destroy;
கெடுத்தல். ஒருமூன் றவித்தோன் (சிலப்.10. 194)

5. To wipe off, dust brush;
துடைத்தல். சிலம்பிற் போர்த்த பூந்துக ளவித்து (சீவக.2064)

6. To avoid, remove;
நீக்குதல். (குறள்.694.)

avikkiṉam
n. <a-vighna.
Freedom from obstacles, impediments;
இடையூறின்மை.

avikāram
n. <a-vikāra.
See அவிகாரி.
நனவாதிகளி னவிகார மாகி (வேதா.சூ.108).

avicciṉṉam
n. <a-vic-chinna.
Uninterruptedness, continuity;
இடைவிடாமை. (சிவதரு.சிவநானயோ.80).

avical
n. <அவி1-.
That which is decayed;
அவிந்துபோனது. (திருப்பு.557.)

avicaṉāṟṟam
n. <id.+.
Odour of decaying matter;
அழுகிய காய் முதலியவற்றின் துர்க்கந்தம்.

avicāram
n. <abhi-cāra.
Employment of mantras for a malevolent purpose. See அபிசாரம்.
அவிசார மலிசாரத் தமைத்தார்கள் (கோயிற்பு.பதந்.31.)

avicāri-taṇṭam
n. <a-vicāra+daṇda.
1. Unjust penalty;
இடுதண்டம்;

2. Useless expenditure reluctantly incurred;
மனமொவ்வாத வீண்செலவு. Colloq.

avicuvāci
n. <a-višvāsin.
1. Unbeliever;
நம்பிக்கையில்லாதவன்;

2. Ungrateful person;
நன்றியறிவில்லாதவன்.

aviai
n.
See அவஞ்சை.
(ஞானவா.வைராக்.92.)

aviṭaveṭṭu
n. <E.
Affidavit;
நியாயஸ்தல பிரமாணபத்திரம்.

avittiyai
n. <a-vidyā.
Spiritual ignorance. See அவித்தை.
.

avittai
n. <a-vidyā.
1. Ignorance, spiritual ignorance;
அஞ்ஞானம். (பிரபோத.அவித்தியாபுர.4);

2. Illusion personified, Māyā;
மாயை. (சூத.சிவமா.8. 10)

3. The soul's impurity. See ஆணவம்.
(சி.சி.2, 84.)

avinaya-k-kūttu
n. <abhi-naya+.
Dancing using gesture language;
பாடற்பொருளைக் கையாற் காட்டி ஆடும் கூத்து. (சிலப்.3. 12, உரை.)

avinayar
n. <id.
Gesticulating dancers;
கூத்தர். (சூடா.)