சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 151
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
அவகாசிப்பி
-
த்தல்
avakācippi-11 v.tr. cause. of. அவகாசி.To enable to make room, provide an opportunity to;
இடம் பெறச்செய்தல். (த.நி.போ.114)
அவகாலம்
ava-kālamn. <apa+.1. Unlucky, unpropitious time;
அசுபகாலம்.
2. Time of public calamity, such as famine, epidemic;
தீக்காலம்.
அவகாஹம்
avakāhamn. <ava-gāha.Being well understood, going deep into the mind;
மனத்திற் பதிகை.
அவகாஹனஸ்நானம்
avakāhaṉa-snāṉamn. <ava-gāhana+.Complete immersion in water in bathing;
அமிழ்ந்து ஸ்நானம் பண்ணுகை.
அவகிருத்தியம்
ava-kiruttiyamn. <apa+.Evil action;
கெட்ட செய்கை.
அவகீர்த்தி
ava-kīrttin. <id.+.Infamy, disgrace;
புகழ்க்கேடு. அவகீர்த்தி யுலகி னிற்ப (மச்சபு.பத்திமான்.14).
அவகுண்டனம்
avakuṇṭaṉamn. <ava-guṇṭhanam.Covering
மூடுகை. பத்திசேர் கவசத் தவகுண்டனம் பண்ணி (கடம்ப.பு.இல¦லாசங்.184).
அவகுணம்
ava-kuṇamn. <ava-guṇa.Vicious ways, bad disposition;
துர்க்குணம். அவகுணவிரகனை (திருப்பு.557).
அவகேசி
avakēcin. <ava-kēšin.Barren tree;
காயாத மரம். (பிங்).
அவகேடு
ava-kēṭun. <ava+.Calamity, disaster;
பெருந்தீங்கு.
அவச்சாவு
ava-c-cāvun. <id.+.Untimely or unnatural death;
துர்மரணம்.
அவச்சின்னம்
avacciṉṉamn. <ava-c-chinna. (Log.)That which is distinguished or differentiated;
குறிப்பிட்டு வேறுபடுத்தப்பட்டது.
அவச்சுழி
ava-c-cuḻin. <apa+.Evil fate;
கெட்டவீதி.
அவச்சேதகம்
ava-c-cētakamn. <ava-c-chēdaka. (Log.)Distinguishing or differentiating attribute;
வேறுபடுத்துந் தன்மை. (சி.சி.2, 54. சிவாக்).
அவச்சொல்
ava-c-coln. <apa+.Inauspicious word;
அசுபவார்த்தை.
அவசகுனம்
ava-cakuṉamn. <id.+.Bad omen;
துர்நிமித்தம்.
அவசங்கை
ava-caṅkain. <id.+. saṅkhyā.Dishonour, discredit, disgrace;
அவமரியாதை.
அவசத்தம்
ava-cattamn. <id.+.Inauspicious sound;
அமங்கலவொலி. (யாழ்.அக).
அவசம்
avacamn. <a-vaša.Bewilderment, being beside oneself, not having one's own free will;
தன்வசப்படாமை. ஆவிய தில்லா ளென்ன வவசமாய் (கந்தபு.வள்ளியம்.153).
அவசர்ப்பிணி
avacarppiṇin. <ava-sarpiṇi. (Jaina.)The moment of losing life and prosperity, a Jain era indicating a downward course in creation;
வாணாள் போகம் முதலியவை சுருங்கங் காலம். (குறள்.361, உரை).
அவசரக்குடுக்கை
avacara-k-kuṭukkain. <ava-sara+.Hasty, rash person;
பதற்றக்காரன். Colloq.
அவசரம்
avacaramn. <ava-sara.1. Occasion, favourable opportunity;
சமயம். அவசரத்தவனிடை நிகழ்ந்த மெய்க்குறி (பாரத.சம்பவ.13);
2. Hurry, urgency;
விரைவு. பணம் வாங்க அவசரமாகப் போகிறான்.
3. Necessity, compulsion;
ஆவசியகம். அவசரத்துக்குப் பாவ மில்லை.
4.Various poses of a deity in a temple;
கோலம். பெருமாள். உட்கார்ந்த அவசரமாய் சேவை சாதிக்கிறார். Vais.
அவசானகாலம்
avacāṉa-kālamn. <ava-sāna+.Time of death;
மரணசமயம்.
அவசானம்
avacāṉamn. <ava-sāna.Conclusion, termination, end;
முடிவு.
அவசி
avacin.Indian ipecacuanha. See நச்சறுப்பான்.
(தைலவ.தைல.72).
அவசித்தாந்தம்
ava-cittāntamn. <apa+.Wrong or erroneous conclusion;
தவறான முடிவு. (சி.சி, 26, சிவஞா).
அவசியம்
avaciyam<a-vašya. n.; adv.Necessity, need; 1. Necessarily; 2. Surely;
இன்றியமையாதது. எனக்குப் பணம் இப்பொழுது அவசியம். கட்டாயமாய். அவன் அவசியம் வரவேண்டும்; நிச்சயமாய். அவன் அவசியம் வருவான்.
அவடி
avaṭin. <apaṭī.Curtain;
இடுதிரை. (பிங் Ms. ).
அவண்
avaṇadv. <அ.1. Three;
அவ்விடம். அரைசெலா மவண மணியெலா மவண (கம்பரா.நகரப்.7);
2. In that manner;
அவ்விதம். அற்றது மாயையு மற்றறி யுவணே (ஞானா.22).
அவணம்
avaṇamn. [M. avaṇam.]A measure= 20, 000 areca-nuts;
இருபதினாயிரங் கொட்டைப்பாக்கு. (W.)
அவத்தம்
1
avattamn. <a-baddha.1. Nonsense, falsehood. See அபத்தம்.
அமணர்சொல் லவத்தமாவ தறிதிரேல் (தேவா.996, 10);
2. That which is useless, vain;
பயனற்றது. அல்லல் வாழ்க்கை யுய்ப்பதற் சவத்தமே பிறந்துநீர் (தேவா.120. 6).
அவத்தம்
2
avattamn. prob. ava-sthā.Evil, calamity;
கேடு. அவத்தங்கள் விளையும் (திவ்.திருவாய்.10. 3, 9).
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 151 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், அவசியம், calamity, time, evil, முடிவு, conclusion, sāna, தேவா, அவன், necessity, அவத்தம், avattamn, inauspicious, அவகீர்த்தி, kālamn, opportunity, disgrace, பிங், sara, word, death, பணம்
கலைக் களஞ்சியம்
