cīyam
n. <Malay siyam.
Siam;
ஒருதேசம்.

cīyar,
n. prob. jī. (K. jīya.)
1. Vaiṣṇava ascetic;
வைஷ்ணவ யதி. நஞ்சீயர் (உபதேசரத். 50).

2. Great or illustrious personage;
பெரியோர். திருந்திய குணத்தினா னிறைஞ்சிச் சீயவென்று (மேருமந். 638).

cīyaṉ
n. <Malay siyam.
1. See சீயம்3.
.

2. See சீயங்கல். Colloq.
.

cīyā-k-kāy,
n.
See சீயக்காய்.(J.)
.

cīyāṉ
n. perh. id.
Great-grandfather;
மூன்றாம் பாட்டன். (W.)

cī-y-eṉal,
n.
Onom. expr. signifying disgust;
வெறுப்புக்குறிப்பு.

cīr,
n. cf. šrī.
1. Prosperity, wealth ;
செல்வம். (பிங்.)

2. Beauty, gracefulness;
அழகு. சீர்கெழு சிறப்பின் (மலைபடு. 570).

3. Goodness;
நன்மை. (திவா.)

4. [M. cīr.] Greatness, excellence, superiority;
பெருமை. சீர்கெழு கொடியும் (புறநா. 1).

5. Paramount importance;
தலைமை. ஊரூர் கொண்ட சீர்கெழு விழவினும் (திருமுரு. 220).

6. Esteem, regard;
மதிப்பு. வணக்கருஞ் சீர் . . . மன்னன் (பு. வெ. 9, 22).

7. Reputation, fame;
புகழ். ஆனாச்சீர்க் கூடலுள் (கலித். 30).

8. Nature, characteristic;
இயல்பு. கழற்பெய் குடத்தின் சீரே (நன். பொது. 32).

9. Good, normal condition;
நேர்மை. அவன் சீராக இருக்கிறானா?

10. Literal meaning;
செம்பொருள். (அக. நி.)

11. Equilibrium, evenness;
சமம். உலகு சீர்பெற விருந்தான் (கம்பரா. அகத். 40).

12. Balance;
துலாம் (பிங்.)

13. Measure; quantity;
அளவு. விரிசீர்த் தெரிகோல் (புறநா. 6, 8).

14. Heaviness;
கனம். விழுச்சீ ரையவி (பதிற்றுப். 22).

15. Libra of the zodiac;
துலாராசி. (சூடா.)

16. Shoulder-staff for carrying burden;
காத்தண்டு. (திவா.) யானைக் கோடு சீராக (மலைபடு. 154).

17. Club, bludgeon;
தண்டாயுதம். (பிங்.)

18. (Mus.) Time-measure;
தாளம். தண்குரவைச் சீர் (புறநா. 24, 6).

19. Song;
பாட்டு. சேயுய ரூசற்சீர் (கலித். 131, 24).

20. Metrical foot;
செய்யுளின் ஓருறுப்பு. யாத்தசீரே யடியாப்பெனா (தொல். பொ. 313).

21. Sound of musical instruments;
வாத்தியவோசை. (திவா.)

22. Sound;
ஓசை. (அக. நி.)

23. [T. sāre.] See சீர்சிறப்பு, 2. Colloq.
.

24. (Perhaps காத்தண்டு mistaken as காத்தண்டை=காற்றண்டை.) Tinkling ornaments for the feet;
காலிலணிவதற்கு உரிய தண்டை. (w.)

cīr,
n. cf. jr.
Weak condition;
தளர்வு. (அக. நி.)

cīrkkāram,
n. prob. cītkāra.
Echo;
எதிரொலி. (யாழ். அக.)

cīrkastu,
n. <U. shīr-khist.
Saccharine exudation obtained from plants either naturally or by cutting the bark, edible and medicinal;
மருந்துச் சரக்காகும் ஒருவகை மரப்பால். (பைஷஜ.74.)

cīr-keṭu-,
v. intr. <id. +.
See சீர்குலை-இ
.

cīr-kēṭu,
n. <id. +.
1. Disorder, irregularity;
ஒழுங்கீனம். Colloq.

2. Ugliness, clumsiness;
அவலட்சணம். (W.)

3. Misfortune;
நிலைகுலைவு. (W.)