cikaitāṭu,
n. <T. sikatādu.
1. A head ornament, especially of a child;
தலையணி வகை. Loc.

2. String for fastening the hair;
தலைமயிர்கட்டுங் கயிறு. (W.)

cikai-mālai,
n. <šikhā+māla.
Wreath for the hair or head;
வாசிகை. (பிங்.)

ciṅkaṅ-kīṟu-,
v. intr. <சிங்கம்3+.
To count the number of ciṅkam in the game of tip-cat;
கிட்டிப்புள்ளு விளையாட்டில் எண் குறித்தல். (J.)

ciṅka-c-cuvaṇam,
n. prob. simhala+svarṇa.
A kind of superior gold;
ஒருவகை உயர்தரப் பொன். தீதுதீர் சிறப்பிற் சிங்கச்சுவணமென் றோசை போகிய வொண்பொன் (பெருங். வத்தவ. 11, 23).

ciṅkaṭi-y-appaṉ,
n. <சிங்கடி+.
Cuntaramūrtti-nāyaṉār, as the foster-father of Ciṅkaṭi;
[சிங்கடி யென்ற பெண்ணுக்குத் தந்தையானவர்] சுந்தரமூர்த்தி நாயனார். சித்தம் வைத்த புகழ்ச் சிங்கடியப்பன் (தேவா. 735, 11).

ciṅka-t-ticai,
n. <சிங்கம்1+. (Astrol.)
South;
தெற்கு. (W.)

ciṅka-nakam,
n. <id.+.
See சிங்கநகக்கை. (W.)
.

ciṅka-nātam,
n. <சிங்கம்1+.
1. Lion's roar;
சிங்ககர்ச்சனை.

2. War-whoop, battle-shout;
போரில் வீரர்செய்யும் கர்ச்சனை. தலைவர் சிங்கநாதமும் (கம்பரா. பிரமாத். 104).

3. Trouble, vexation;
தொந்தரவு. Loc.

ciṅka-nōkku,
n. <சிங்கம்1+.
1. Looking over the shoulder with neck turned, as a lion;
சிங்கத்தைப்போலக் கழுத்தைத் திருப்பிப் பார்க்கை. சிங்கநோக்கிற் பணையெருத் துறழநோக்கி (சீவக.1569).

2. A mode of setting a sūtra in a treatise.
See அரிமாநோக்கம். (இறை. 4, 57,) 

ciṅka-p-pirāṉ,
n. <id.+.
Viṣṇu in His Man-lion incarnation;
நரசிங்க மூர்த்தி. சிங்கப்பிரான் பெருமை யாராயுஞ் சீர்மைத்தே (திவ். திருவாய். 2, 8, 9).

ciṅka-pasmam,
n. <šrṅga+.
A medicinal powder.
See சிருங்கபஸ்மம். Loc.

ciṅkam,
n. <simha.
1. Lion;
மிக்கவன்மையுள்ள ஒரு விலங்கு. மாற்றுச் சிங்கத்து மறக்குரல் (பெருங். உஞ்சைக். 47, 111).

2. Leo, the fifth sign of the zodiac;
சிங்கராசி. (பிங்.)

3. A title, chiefly among Vēḷāḷas, as in பாலசிங்கம்;
வேளாளரின் ஒரு பட்டப்பெயர். (J.)

ciṅkam,
n. <srṅga.
1. Horn;
கொம்பு.

2. Tender plantain;
வாழையின் இளங்கன்று. வாழைக்குச் சிங்கம் வெடித்திருக்கிறது. Loc.

3. Distance of seven or sometimes ten sticks in the game of tip-cat, measured from where the cat falls to the goal;
சிட்டிப்புள் விளையாட்டில் வழங்கும் ஏழு அல்லது பத்துச் சிட்டி நீளங்கொண்ட அளவு. (J.)

ciṅkam-paṭṭu,
n.
A kind of betting game in which small coins are tossed up, heads winning and tails losing;
நாணயத்தைத் தூக்கியெறிந்து அது விழும் பக்கங்களைக் கொண்டு வெற்றிதோல்விகளை நிச்சயிக்கும் பந்தய விளையாட்டு. Loc.