cāṟu,
n. cf. cāru.
1. Festival;
விழா. வேறுவேறு கடவுளர் சாறு சிறந்தொருபால் (சிலப். 5, 178).

2. Worship;
பூசை. அடியார் சாறுகொளவெழுந்து (பரிபா. 8, 96).

3. Marriage;
விவாகம். நூன்மறை விதியிற் சாறு செய்தே (திருவாலவா. 31, 5).

cāṟu,
n. prob. தாறு [M. cāṟu.]
Bunch or cluster of fruits;
மரத்தின் குலை. (பிங்.)

cāṟu-piḻi-,
v. tr. <id.+.
1. To express juice;
இரசமெடுத்தல்.

2. To squeeze, oppress, as by overworking a person;
வேலைமிகுதிமுதலியவற்றால் வருத்துதல்.

3. To give one a good drubbing;
நன்றாய் அடித்தல். (W.)

cāṉmalam,
n. <šālmala.
See சான்மலி. (மூ. அ.)
.

cāṉmali-cāram,
n. <சான்மலி+.
Resin of the silk-cotton tree;
இலவம் பிசின். (யாழ். அக.)

cāṉmali-t-tuvīpam,
n. <id.+.
An annular continent named after šālmali or silk-cotton tree;
இலவந்தீவு.

cāṉṟavaṉ,
n. <சான்று.
A witness;
சாட்சி கூறுவோன். பொய்த்த சான்றவன் குலமென (கம்பரா. வருணனை. 25).

cāṉṟāṇmai,
n. prob. சாறு2+ஆண்மை.
Toddy-drawing;
கள்ளிறக்கும் தொழில். சான்றாண்மை பயின்றார் (குமர. பிர. மதுரைக். 24).

cāṉṟār,
n. Shāṇārs;
சாணார்.
சான்றான்மாட்டு மேனிப்பொன்னும். (T. A. S. II, 67).

cāṉṟōr,
n. <id.
1. The great, the learned, the noble;
அறிவொழுக்கங்களால் நிறைந்த பெரியோர். சான்றோர் செய்த நன்றுண்டாயின் (புறநா. 34, 20).

2. Poets of the Sangam period;
சங்ககாலத்துப் புலவர். சான்றோர் செய்யுளில் இன்சாரியை உருபுபற்றாது நிற்றல் நோக்கி (தொல். சொல். 1, உரை).

3. Warriors;
வீரர். தேர்தர வந்த சான்றோ ரெல்லாம் (புறநா. 63, 5).

cāṉṟōṉ,
n. cf. பேராளன்.
The fifth nakṣatra.
See மிருகசீரிடம். (பிங்.)

cāṉṉittiyam,
n. <sānnidhya.
Manifestation or presence, as of a deity;
தெய்வமுதலியவற்றின் பிரசன்னம். (W.)

cāṉaki,
n. <Jānakī.
1. Sītā, wife of Rāma, as the daughter of Janaka;
[சனகன் மகள்] இராமபிரானது மனைவியாகிய சீதை. சானகியைக் கரந்த காதல் (கம்பரா. இராவணன்வதை. 239).

2. A plant growing in damp places.
See பொன்னாங்காணி. (மலை.)

3. A plant.
See கொற்றான்.

cāṉakai,
n.
See சானிகை. Loc.
.