calam-vai-,
v. intr. <id. +.
To suppurate;
கீழ்கோத்தல்; (M. L.)

cala-maṇṭalam,
n. <id. +. of. U. jal-maṇdal.
Tarantula, a large spider, poecilotheria formosa;
விஷமுள்ள சிலந்திவகை.

cala-malam,
n. <jala +.
1. Urine and excrement;
நீரும் மலமும்.

2. Sponge;
கடற்பஞ்சு. (w.)

cala-māṉam,
n. <id. + mārjāra.
Otter, lutra;
நீர்ப்பூனை. (மூ. அ.)

calam-iṭu-,
n. <சலம் +.
To offer oblation of water, as in daily rituals or religious exercises;
அரிக்கியங் கொடுத்தல். கிழக்கே சலமிடுவார் தொழுகே தாரம் (தேவா.1154, 4)

cala-mēkam,
n. prob. jala +.
A disease;
நோய்வகை. (சங். அக.)

cala-racam,
n. <id. +.
Salt;
உப்பு.

cala-rāci,
n. <id. + rāši.
1. Sea, ocean;
கடல். (பிங்.)

2. Signs of the zodiac as kaṭakam, mīṉam, as connected with water;
[நீரோடு சம்பந்தமுடையது[ கடக மீன முதலிய இராசி.

cala-rōkam,
n. <jala +.
Diabetes;
நீரிழிவுநோய்.

calali,
n. <salalī.
See சல்லம். (w.)
.

calavaku,
n.
Gum of the redflowered silk-cotton;
இலவம்பிசின். (மூ. அ.)

calavaṉ,
n. <சலம்.
1. Deceitful person;
வஞ்சகன். சலவருட் சாலச் சலமே (நாலடிஇ 188).

2. Angry person;
கோபமுள்ளவன்.

3. Enemy;
பகைவன். அரக்கர்க் கெஞ்ஞாஙன்றுஞ் சலவன் (திவ். பெரியதி. 1, 5, 3).

calavaṉ-paṉri,
n. prob. சலவன் +.
Sow;
பெண்பன்றி . kurava.

cala-vāti,
n. <சலம் +.
Person of a servile caste employed to give information of deaths;
மரணச்செய்தி சொல்வோன். (w.)

cala-vātai,
n.
See சலபாதை . colloq.
.

calaviṭṭa-cāval,
n. prob. சலமு + இடு-+.
Capon;
விதையடித்த சாவல்.

cala-viyāḷam,
n. <jala+.
Water-snake;
நீர்ப்பாம்பு. (j.)

calavai,
n. <T. salaga.
1. Symbolic unit in kind to aid reckoning or measuring;
தொகுதியெண்களுக்குக் குறியாக இடும் உறை. (w.)

2. Anything extra obtained from a trader as a bargain;
வியாபாரத்திற் கொள்ளும் பிசுக்கு. Loc.