Caraḷu,
n.
1. See சரலங்கா.
.

2. Potato plum of Mysore, s. tr., Scolopia crenate;
மைசூர் மரவகை. Kāṭar.

Caraḷai-kaṭṭi-,
v. tr. <சரளை +.
To metal a road;
சரற்கல் இடுவித்துப் பாதையைச் செம்மையாக்குதல். (C. E. M.)

Caraṉ,
n. <Cara.
1. Spy employed in a state;
ஒற்றன்.

2. Royal messenger;
தூதன் (யாழ். அக.)

Carā,
n. <U. sharah
Remarks; note;
குறிப்பு. Loc.

Carākam,
n. <saraka.
Straight road without ramifications or turnings;
நேர்பாதை. (W.)

Carākai,
n. <saraka.
Metal cup;
வட்டில். (சது.)

Carāṅkam,
n. <saraka.
Straightness, evenness;
நேர்மை. சராங்கமான பாதை. (W.)

Carācaram,
n. <cara+a-cara.
1. The categories of movables and immovables;
இயங்குதிணை நிலைத்திணைப்பொருள். அன்று சராசரங்களை வைகுந்தத்தேற்றி (திவ். பெருமாள். 10, 10).

2. The Universe;
பிரபஞ்சம். புவனமாதி சராசரம் பயந்த தாணு (கந்தபு. மார்க்கண். 42).

3. A mineral poison;
அவுபலபாஷாணம்.

Carācari - mērai,
n. <id. +.
Proportion of the crop set apart for a village servant;
மாசூலில் கிராமசிப்பந்திக்குப் பிரித்துக் கொடுக்கும் பாகம். (W. G.)

Carācaṉam,
n. < kujarāšana.
Pipal. See அரசு. (மலை.)
.

Carāṭi,
n. <šarādi.
A bird;
பறவை வகை. (யாழ். அக.)

Carāppu,
n. <U. sarrāf.
1. Shroff, teller employed by banks and commercial firms;
நாணய நோட்டக்காரன்.

2. Treasury assistant;
பொக்கிஷ வேலைக்காரன்.

3. Banker , dealer in precious metals;
காசுக்கடைக்காரன்.

Carāy,
n.
Trousers;
காற்சட்டை. Colloq.

Carāyam,
n. <U. shrāyam.
1. Land held on a progressive rent for a term of years;
வரவரத் தீர்வை மிகுதிப்படும் நிலம்.

2. Additions, made to the assessment, of a sum equal to the amount of temporary remissions;
முன்வஜாச் செய்ததற்குப் பிரதியாகத் தீர்வையில் அதிகமாகக் கூட்டும் வரி (M. N.A. D. I, 285.)

Carāyucam,
n. <jarāyu-ja.
Viviparous animals, one of four uyir-t-tōṟṟam, q.v.;
உயிர்த்தோற்றம் நான்கனுள் கருப்பையினின்று தோன்றுவன. (சி. சி. 2, 89.)

Carāvam,
n. <šarāva.
Shallow wide-mouthed earthen vessel;
அகல். பொங்கு சராவத்து நெய்த்துடுப் பெடுத்த (பதினெ. ஆளு. 16).