cantira-cutta-sputam,
n.< id. +. (Astron.)
Moon's geocentric longitude or true position;
வானத்திற் சந்திரன் நிற்கும் உண்மைநிலை. (செந். viii, 218.)

cantira-cūṭaṉ,
n, < candracūda.
See சந்திரசேகரன்.
.

cantira-āṉam,
n. < candra-jāna.
An ancient šaiva scripture in Sanskrit, one of 28 civākamam, q.v.;
சிவாகமம் இருபத்தெட்டனுள் ஒன்று. (சைவச. பொது. 334, உரை.)

cantira-taricaṉam,
n. < id.+.
1. Ceremony of showing the moon to a child for the first time in an auspicious evening;
குழந்தைக்குக் சுபவேளையிற் சந்திரனை முதன் முதற் காட்டுஞ் சடங்கு. (W.))

2. Sighting of the moon in the sky for the first time after newmoon;
வளர்பிறையில் முதன் முதல் சந்திரன் கட்புலனாகுகை.

cantira-tilakam,
n. < id. +.
1. See சந்தனப்பொட்டு. (J.)
.

2. See சந்தனம், 1. (திவா.)
.

cantira-nāṭi,
n. < id. +.
Nymphae, Labia;
பெண்குறிவாயினிற் படிந்திருக்கும் ஜவ்வு. (இங். வை.)

cantira-p-pirapai,
n.< id. +.
1. Moon's rays; moonlight;
நிலவு.

2. Ornament of gold set with precious stones, worn on the left side of the head by women;
தலையின் இடதுப்பக்கத்தில் மகளிர் அணிந்து கொள்ளும் மணிபதித்த பொன்னாபரண வகை.

3. Moon-shaped vehicle for an idol in a festival:
சந்திரன் வடிவாக அமைந்த வாகனவகை.

cantira-pāṇi,
n. Prob. id.+.
Diamond;
வயிரக்கல். சந்திரபாணி தகைபெறு கடிப்பிணை. (சிலப். 6, 104).

cantira-pimpam,
n. < id. +.
Disc or orb of the moon;
சந்திரமண்டலம்.

cantira-puṭam,
n. < candra+puṭa. (Med.)
Calcination for medical purpose, done in moonlight;
நிலவில்வைத் தெடுக்கும் மருந்துப்புடம்.

cantira-pūram,
n. < id. +.
A superior kind of camphor;
பச்சைக்கர்ப்பூரம். (மூ. அ.)

cantira-maṇṭalam,
n. < id. +.
1. Orb or disc of the moon;
சந்திரனது வட்டம். சந்திரமண்டலம்போற் றாமோதரன் கையில் . . . ஏறி (திவ். நாய்ச். 7, 4).

2. The region or sphere of the moon believed to be above the sun's region;
ஆதித்தமண்டலத்திற்கு மேலுள்ள தும் புவர்லோகத்தைச் சார்ந்ததுமாகிய உலகம். (சி. போ. பா. 2, 3.)

3. (Yōga.) Mood-centre in the central portion of the skull, believed to be the seat of parā-šakti;
கபாலமத்தியிலுள்ள ஒரு யோக ஸ்தானம். (வேதா. கட். 50.)