catti-mukam,
n. < šakti-mukha.
Royal mandate;
அரசனது ஆணைப்பத்திரம். சாலாபோகமும் தேவதானமும் சத்திமுகமின்றி விலக்கப் பெறார். (T. A. S. i, 9).

cattiyaṅ-kēḷ-,
v. intr. <id. +.
To put one on oath;
பிரமாணம் வாங்குதல். (W.)

cattiya-cantai,
n. < satya-sandha.
Truthful woman;
உண்மை பேசுபவள்.

cattiya-cey-,
v. intr. < சத்தியம்1+.
To swear, take oath, as in a court of justice;
பிரமாணம் பண்ணுதல்.

catti-nātar,
n. <id. +.
Name of a great Siddha;
நவநாதசித்தருள் ஒருவர். (சது.)

cattiya-p-piramāṇam,
n. < சத்தியம்1+.
1. Veracity, truth;
உண்மை.

2. Taking oath, swearing, as of witnesses;
சத்தியஞ்செய்கை.

cattiya-p-poruḷ,
n. < id. +.
Reality;
உள்பொருள். (சி. போ. பா. 6. பக்.114, சுவாமிநா.)

cattiyam,
n. < satya.
1. Truth, veracity, sincerity;
உண்மை. (திவா.)

2. Oath, swearing;
பிரமாணம்.

3. (Buddh.) The fourfold truths, viz., tukkam, tukkōṟpatti, tukkanivāraṇam, tukka-nivāraṇamārkkam;
துக்கம் துக்கோற்பத்தி துக்கநிவாரணம் துக்கநிவாரணமார்க்கம் ஆகிய நான்கு வகைப்பட்ட பௌத்த தத்துவங்கள். (மணி. 20, 5, உரை.)

cattiyam-paṇṇu-,
v. intr. < சத்தியம்1+.
See சத்தியஞ்செய்-.
.

cattiya-lōkam,
n. < id. +.
An upper world, abode of Brahmā, seventh of mēl-ēḻ-ulakam, q.v.;
மேலேழுலகத்துள் பிரமன் வசிக்கும் உலகம். (பிங்.)

cattiyavantaṉ,
n. < satya-vantah nom. pl. of. satya-vat.
See சத்தியசந்தன்.
.

cattiya-vāti,
n. < satya-vādī nom. sing. of satya-vādin.
See சத்தியசந்தன்.
.

cattiya-virataṉ,
n. < satya+vrata.
1. One who scrupulously adheres to truth, as under a vow;
உண்மைபேசுதலையே விரதமாக உடையவன்.

2. Dharmaputra, the eldest of the five Pāṇdavas;
தருமபுத்திரன். சத்தியவிரதன் றம்பி (பாரத. அருச்சுனன்றவ. 31).

cattiyāṉ,
n.
See சத்திதரன். சத்தியான் றாடொழா தார்க்கு. (இன். நாற். 1).
.

cattiyōcātam,
n. <sadyō-jāta.
1. A face of šiva which looks westward, one of civaṉ-ai-m-mukam, q.v.;
சிவன் ஐம்முகங்களுள் மேற்கு நோக்கியது. சத்தியோசாதத்திற் காமிக மாதியைந்தும் (சைவச. பொது. 331)

2. A šaiva mantra;
ஒரு சைவமந்திரம். சத்தியோசாதத் தபிடேகஞ் சாதிக்க (சைவச. பொது. 136).