koḷuntu-,
5. v. intr. <கொள்-.
To burn, to be kindled, as fire;
தீப்பற்றுதல். தீக்கொளுந்தினவுந் தெரிகின்றிலர் (கம்பரா. இலங்கையெரி. 5).

koḷuvi-k-koḷ-,
v. intr. <id. +.
To become entagled or intertwined;
பின்னிக்கொள்ளுதல். சங்கிலி கொளுவிக் கொண்டது. (W.)

koḷuvi-y-iḻu-,
v. tr. <id. +. (W.)
1. To challenge, provoke to a quarrel;
சண்டைக்கிழுத்தல்.

2. To entangle or bring one into trouble or difficulty;
துன்பத்துக்கு உள்ளாக்குதல்.

koḷuvu-,
5. v. Caus. of கொள்-. tr.
1. To cause to hold;
கொள்ளச் செய்தல். மலைப்பெருவிற் பாம்புஞாண் கொளீஇ (புறநா. 55, 1).

2. To kindle, as fire;
தீமூட்டுதல். தீக்கொளுவும் விடங்க (திருவாச. 6, 19).

3. To clasp, buckle up, hook on, lock;
பூட்டுதல். அறிவென்னுந் தாள் கொளுவி (திவ். இயற். 3, 12).

4. To urge on, as a dog;
தூண்டிவிடுதல். கதநாய் கொளுவுவென் (கலித். 144, 20).

5. To entangle, ensnare, inveigle ட6 to;
அகப்படுத்துதல். (W.)

6. To take into partnership;
கூட்டுச்சேர்த்தல். (W.)

7. To put on, as sandals;
செருப்பு முதலியன அணிதல். (J.)

8. To be engaged, as in an employment;
வேலையில் அமர்தல். (W.)

9. To make an impression, as on the mind;
மனத்திற் பதிதல். (W.)

10.To be ensnared, entrapped;
சிக்குதல். (W.)

11. To contrive, manage by artifice or scheming;
தந்திரஞ் செய்தல். (W.)

12. To have cramp, as in the bowels; to have a stitch, as in the sides;
குடல் தூக்கிக்கொள்ளுதல். (J.)

koḷai,
n. <கொள்-.
1. Hold, as of a string in a bow;
நாரியின் கொளை நீக்கி (சீகாளத். பு. சிலந்தி. 57).

2. Determination;
கோட்பாடு. கொளை தளராதவர் (கலித். 34, 17).

3. Result;
பயன். தெளியெனக் கொண்டதன் கொளையன்றோ (கலித். 132, 17).

4. Melody;
இசை. புரிநரம்பின் கொளை (பரிபா. 7, 77).

5. Beating time with hands or cymbals;
கைமுதலியவற்றால் தாளமிட்டு ஒற்றுக்கை. கொளை புணர் சீர்நரம்பு (சிலப். 17, ஒன்றன்பகுதி, 2).

6. Song;
பாட்டு. படுக ணிமிழ் கொளை (பரிபா. 16, 12).

koṟkai,
n.
An ancient port formerly at the mouth of the Tāmiraparṇi in the Pāṇdya kingdom;
பாண்டிநாட்டில் தாமிரபர்ணியின் சங்கமுகத்தமைந்த பழைய துறைமுகப் பட்டினம். கொற்கைக் கோமான் கொற்கையம் பெருந்துரை (ஐங்குறு. 188).

koṟṟa-k-kuṭai,
n. <கொற்றம் +.
Umbrella, an emblem of royalty;
அரசாங்கக் குடை கொற்றக்குடையும் வெற்றி வேலும் (பெருங். உஞ்சைக். 57, 56).

koṟṟa-p-peru-ṅ-kaṇi,
n. <id.+.
State astrologer;
அரசாங்கச் சோதிடன். வெற்ற வேந்தன் கொற்றப் பெருங்கணி (பெருங். மகத. 22, 244).

koṟṟam-vai-,
v. intr. <கொற்றம் +.
To entrust the government to a person;
அரசாட்சியை ஒருவரிடம் ஒப்புவித்தல். நீ யொருவன்மேற் கொற்றம் வைப்பின் (சீவக. 204).