kūṭṭam,
n. <கூடு-. [T. kūṭamu, K. Tu. kūṭa, M. kūṭṭam.]
1. Union, combination, meeting;
கூடுகை.

2. Crowd, flock, herd, clump, swarm, group;
திரள். (திவா.)

3. Association, society, assembly, confederation;
சபை. (பிங்.)

4. Kindred, relations, tirbe;
இனத்தார்.

5. Friends, companions;
நட்பினர். (சூடா.)

6. Class, kind, series, set, species, genus;
வகை. (W.)

7. See கூட்டவணி. (திவா.)
.

8. Battle, fighting;
போர். (திவா.)

9. Copulation, sexual intercourse;
மெய்யுறு புணர்ச்சி. எல்வளையாள் கூட்டம் புணராமல் (பு. வெ. 11, ஆண்பாற். 8).

10. Oil cake;
பிண்ணாக்கு. (அக. நி.)

kūṭṭamai-,
v. intr. <கூட்டு-+அமை1-.
To be mixed, as the ingredients of sandal paste; to be set in order, as the idfferent parts of a musical instrument;
பல வகை உறுப்புக்களும் சேர்ந்தமைதல். கூட்டமைவனப்பிற் கோடபதிக்குரல் (பெருங். வததவ. 3, 123).

kūṭṭamai-tī,
n. <id. +.
Sacrifical fire at the wedding ceremony;
மணவேள்வித்தீ. கூட்டமை தீமுதற் குறையா நெறிமையின் (பெருங். வத்தவ. 17, 113).

kūṭṭar,
n. <கூடு [M. kūṭṭar.]
1. Companions;
தோழர்.

2. Members of the same clan or tribe;
இனத்தார். உன் வட்டரா மரக்கர் (கம்பரா. சடாயுவு. 84).

kūṭṭaravu,
n. <கூடு-+அரவு suff.
1. Uniting, joining;
கூடுகை.

2. Association, acquaintance;
சகவாசம். போதமிக்கவர் கூட்டரவு (ஞானவா. முமுட். 25).

3. Collection, aggregate, series;
பொருட்கூட்டம். (W.)

4. Combination, union;
சேர்க்கை. இவற்றின் கூட்டரவின் ஒருணர் வுண்டாம் (சி. போ. பா. அவையடக். பக். 36).

kūṭṭa-v-aṇi,
n. <கூட்டம்1+ (Rhet.)
A figure of speech which consists in enumerating together various actions or causes associated with some common object or result;
ஒருகாலத்திலுண்டாகும் பலதொழில்களின் கூட்டத்தைக் குறுவதாகவேனும் தனித்தனியே தொழிலை விளைத்தற்குரிய பல காரணங்கள் ஒன்று கூறியதால் ஒரு தொழில் பிறப்பதாகக் கூறுவதாகவேனும் வரும் ஓரலங்காரம். (அணியி. 55.)

kūṭṭaṟṟavaṉ,
n. <கூடு1+அறு1-. (W.)
1. One unfit for company;
சேரத்தகாதவன்.

2. Useless person;
ஒன்றுக்கும் உதவாதவன்.

3. Outcaste, excommunicated person;
சாதிவிலக்குண்டவன்.

kūṭṭā-cōṟu,
n. <கூடு-+ஆம்+. Loc.
1. Common meal, as at a picnic;
கூடியுண்ணும் உணவு.

2. Rice boiled with vegetables, etc.;
கறிப்பதார்த்தங்கள் சேர்த்துப் பொங்கிய சோறு.

kūṭṭāḷaṉ,
n. <கூட்டு+. [M.kūṭṭāḷan.]
See கூட்டாளி, 1, 2. கூட்டாளா சிவகாமக்கொடிக்கிசைந்த கொழுநா (அருட்பா, vi, அருள்வி. 14).
.

kūṭṭi-k-kaṭṭu-,
v. tr. <கூட்டு-+.
1. [M. kūṭṭikkeṭṭu.] To gather and tie together;
சேர்த்துக் கட்டுதல்.

2. To encroach on another's land;
பிறர் நிலத்தைத் தன்னதாகக்ச் சேர்த்துக்கொள்ளுதல்.