kumaṇaṉ,
n.
An ancient chief, who was so liberal as to give away his sword to a needy poet for cutting his head off and taking it over to his brother who had set a price on it;
தன்தலையை வெட்டி அதனை விரும்பிய தம்பிகையிற் கொடுத்து வேண்டியபொருளைப் பெறுமாறு தன்னிடம் இரந்த புலவனுக்குத் தன் வாளையீந்த ஒரு பெருவள்ளல். (புறநா. 164.)

kumar,
n. <kumārī.
1. Virginity;
கன்னிமை. குமரிருக்குஞ் சசிபோல்வாள் (குற்றா. தல. தருமசாமி. 47).

2. Virgin; grown-up-unmarried girl;
கன்னி. Loc.

3. Impergnability, unsullied condition;
அழியாத்தன்மை. குமருறப்பிண்த்த பைம்பொற்கொடி (பாரத. இந்திரப். 32).

kumara-kaṇṭam,
n.
Epileptic fits attended with violent convulsions;
ஒருவகை வலிப்பு. குமரகண்ட வலிப்புவருஞ் சிலநேரம் (தனிப்பா. i, 264, 2).

kumarakam,
n. <kumāraka.
Garlic pear. See
மாவிலிங்கை. (மலை.)

kumara-kōṭṭam,
n. <id. +.
A shrine in Conjeevaram sacred to Skanda;
கச்சியிலுள்ள முருக்கடாவுள் கோயில். குமரகோட்டமவா ழாறுமாமுகப்பிரான் (கந்தபு. கடவுள். 18).

kumarappārai,
n.
Horse mackerel, glossy green, attaining 5 ft. in length, Caranx rottleri;
பெரிய கடல்மீன்வகை. (M. M. 668.)

kumaram,
n. <குமரன்.
A fictitious work on Tamil grammar believed to have perished;
பூர்வத்திலிருந்ததாகச் சிலர் கருகின்ற ஓர் தமிழ் இலக்கண நுல்.

kumaravēḷ,
n. <Ku-māra+.
Skanda;
முருகக்கடவுள். வலவனை . . . குமரவேள் முன்னருய்த்தான் (கந்தபு. ஏமகூட. 6)

kumari,
n. <kumārī.
1. Virgin, maid;
கன்னி. குமரிமணஞ் செய்துகொண்டு (திவ். பெரியாழ். 3, 8, 3).

2. Grown-up unmarried girl;
பருவமடைந்த பெண்.

3. Daughter;
புதல்வி. தக்கனீன்ற . . . குமரியான (கந்தபு. பாயி. 57).

4. Durgā;
துர்க்கை. விழிநுதற் குமரி (சிலப். 11, 214).

5. A river. See
குமரியாறு. வடவேங்கடந் தென்குமரி (தொல். பாயி.)

6. Cape Comorin;
குமரிமுனை.

7. Sacred waters at Cape Comorin;
கன்னியாகுமரி தீர்த்தம். தென்றிசைக்குமரி யாடிவருவோள் (மணி. 13, 7.)

8. Perpetual youthhood; uncorrupt, unspoilt condition;
அழிவின்மை. குமரிக்கூட்டிற் கொழும் பல்லுணவு (சிலப். 10, 123).

9. Aloe;
கற்றாழை. (திவா.)

kumari-k-kaṭal,
n. <குமரி1+.
Sea near Kumari;
குமரியருகிலுள்ள கடல். (சிலப். 8, 1, உரை.)

kumari-kiṇṭam,
n. <id. +.
India, one of nava-kanṭam, q.v. as bearing the name of Kumari, Bharata's daughter;
பரதசக்சரவர்த்தியால் தன்பெண்ணான குமரியின் பெயரிடப்பெற்றதும் பாரதவருடத்தின் ஒரு பகுதியும் ஆகிய பூபாகம். மெய்ந்நெறி சேர்வது குமரிகண்டம் (கந்தபு. அண்டகோ. 47).

kumri-c-cērppaṉ,
n. <குமரி+.
The Pāṇdya king, as lord of Cape Comorin;
குமரித்துறைக்குரிய பாண்டியண். (திவா.)