¹ தன் வாயினின்று வரும் வார்த்தையில் தவறாத மனிதன் பேறு பெற்றவன்@ குற்றத்தின் மன வேதனையால் வருத்தப்படுத்தப்படாதவனும் பேறு பெற்றவன்.

² மனவருத்தமில்லாதவனும், தன் நம்பிக்கையைக் கைவிடாதவனும் பேறு பெற்றவர்கள்.

³ பேராசையும் கஞ்சத்தனமும் கொண்டுள்ள மனிதனுக்குச் செல்வம் பயனற்றது. பொறாமைக்காரனுக்குப் பொன் எதற்கு?

⁴ பேராசையுடன் செல்வங்களை அநியாயமாய்ச் சேகரிக்கிறவன் பிறருக்குச் சேர்த்து வைக்கிறான். அவனுடைய செல்வங்களால் மற்றொருவன் இன்ப சுகங்களில் மகிழ்ந்திருப்பான்.

⁵ தனக்குத் தானே கெட்டவனாய் இருப்பவன் எவனுக்கு நல்லவனாவான்? (எவனுக்குமில்லை) மேலும் தான் சேர்த்து வைத்த செல்வங்களால் அவன் நிறைவு அடையான்.

⁶ தன்னைத் தானே வஞ்சிக்கிறவனை விடக் கெட்டுப் போனவன் ஒருவனும் இல்லை. இதுவே அவன் கெட்ட குணத்தின் இலாபம்.

⁷ அவன் எந்த ஒரு நன்மையைச் செய்தாலும் அதை நினையாமலும் அறியாமலும் செய்வான். இறுதியில் அவன் மனத்திலுள்ள கபடு வெளிப்படுத்தப்படும்.

⁸ பொறாமையால் பீடிக்கப்பட்டவனும், பிறருடைய (மன்றாட்டை) அசட்டை செய்து தன் முகத்தைத் திருப்புகிறவனும் பொல்லாதவர்கள்.

⁹ தன் கெட்ட குணத்தில் பேராசையுள்ளவனுடைய கண் ஆவல் அடங்குவதில்லை. தன் உயிரை உலர்த்தி மாய்த்துக் கொள்கிற வரையிலும் அவனுக்கு நிறைவு ஏற்படப் போவதில்லை.

¹⁰ கஞ்சனின் கண் தீமைகளையே நாடும். அவன் மற்றவர்களுக்கும் உணவு கொடான்@ தானும் பசியால் வருந்துவான்.

¹¹ மகனே, உன்னிடம் ஏதேனும் இருந்தால், உனக்கும் உதவிக்கொள்@ கடவுளுக்கும் தகுதியான காணிக்கைகளைக் கொடு.

¹² மரணம் தாமதிக்காதென்றும், கல்லறைக்குப் போவாயென்று உனக்குத் தீர்ப்புச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறதென்றும் நினைத்துக்கொள். ஏனென்றால், மனிதன் சாகவே சாவான் என்பது இவ்வுலக நியதி.

¹³ சாகிறதற்கு முன்பே உன் நண்பனுக்கு உதவி செய்@ உன் வலிமைக்குத் தக்க கை நீட்டி எளியவனுக்குக் கொடு.

¹⁴ செல்வாக்கு நாளில் குறை செய்துகொள்ளாதே@ செய்யக் கூடுமான நன்மையையெல்லாம் தவறாமல் செய்.

¹⁵ ஏனென்றால், நீ உழைத்துச் சம்பாதித்த பொருட்களை மற்றவர்களுக்கு நீ விடப்போகிறதில்லையா? நீ விட்டு விடுவாய்@ மற்றவர்கள் அவற்றைப் பங்கிட்டு அனுபவிக்கப் போகிறார்கள் அல்லவா?

¹⁶ கொடு, பெற்றுக்கொள், உன் ஆன்மாவைப் பரிசுத்தமாக்கு.

¹⁷ உன் மரணத்திற்கு முன்பே பிச்சை இடு. ஏனென்றால், கல்லறையில் உணவு தேட வேண்டிய தேவை இல்லை.

¹⁸ எல்லா உயிரினங்களும் செடியைப் போலவும், பச்சை மரத்தில் தழைக்கும் இலையைப் போலவும் வாடிப் போகின்றன.

¹⁹ சில தளிர்க்கவே, மற்றும் சில வளர்ந்து விழுந்துபோம். மனிதரிலும் சிலர் இறக்க, வேறு சிலர் பிறப்பார்கள்.

²⁰ அழிவுள்ள எல்லா வேலையும் இறுதியில் அழிந்து போம். அதைச் செய்கிறவனும் அதைப்போல் அழிவான்.

²¹ அப்போது நியாயமான செயல்கள் ஏற்றுக்கொள்ளப்படும்@ அதைச் செய்கிறவனும் அதைப்பற்றி மகிமைப்படுத்தப்படுவான்.

²² ஞானத்தில் நிலை கொள்கிறவனும், தன் நீதியைத் தியானிப்பவனும், கடவுளுடைய பராமரிப்பைத் தன் மனத்தில் சிந்திப்பவனும் பேறு பெற்றவன்.

²³ தன் நடத்தைகளைத் தன் இதயத்தில் நினைத்துப் பார்த்து, தன் இரகசியங்களை நன்றாய் அறிந்து, ஆராய்கிறவன் போல ஞானத்தின் வழி நடந்து, அதன் வழிகளில் நிலை கொள்கிறவனும்,

²⁴ அதன் சன்னல் வழி பார்த்து, கதவுகளின் ஓரமாய் நின்று கேட்கிறவனும்,

²⁵ அதன் வீட்டின் அருகிலேயே இளைப்பாறி, அதன் சுவர்களில் முளையடித்து, அதன் பக்கத்தில் சிறு அறை கட்டுகிறவனும் பேறு பெற்றவன். ஏனென்றால் அந்த அறையில் நன்மைகள் நித்தியத்திற்கும் தங்கியிருக்குமாதலால்,

²⁶ அதன் நிழலின் கீழ்த் தன் மக்களை நிறுத்துவான்@ அதன் கிளைகளின் கீழ்த் தங்கியிருப்பான்@

²⁷ வெப்பத்தினின்று அதன் நிழலால் காப்பாற்றப்படுவான்@ அதன் மகிமையில் இளைப்பாறுவான்.