kāl-kecu-
v. intr. <கால்1+.
To feel exhausted and unable to proceed further as after a hard, long walk;
அடிவருந்துதல். Loc.

kāl-koḷ-
v. intr. <கால்1+.
1. To commence, as a festival; to begin;
திருவிழாமுதலியவற்றுக்கு ஆரம்பஞ்செய்தல். இந்திரவிழவிற்குக் கால்கொண்டு (சிலப். 6, 6, உரை.)

2. To begin sculpturing the image of a deity in stone;
சிலையிற் கடவுள்வடிவமைக்கத் தொடங்குதல். பத்தினிக்கற் கால்கொண்டனன் (சிலப். 26, 254, அரும்.).

3. To spread, increase;
இடங்கொள்ளுதல். முலை கால்கொளக் கண்டு (தஞ்சைவா. 53).

4. To get into; to mount, as a horse;
ஆரோகணஞ்செய்தல். மயின்மேற் கால்கொளுங் குகனை (அருட்பா, v, தரிசனை. 1).

5. To be filled, flooded;
பெருக்கெடுத்தல். கால்கொண்டு நீர்வருகிறது. Loc.

kāl-cāy-
v. intr.<கால்5+.
To perish utterly, to be completely ruined;
அடியோடழித்தல். குலமுழுதுங் கால்சாயப் பெயர்ப்பனன்றே (பிரபோத. 38, 28).

kāl-cī-
v. tr. <id+.
To scratch, as a fowl;
காலினாற் கீறுதல். கோழி கால் சீத்து உண்ணும்.

kāl-cey-vaṭṭam
n. <கால்3+.
Large circular fan;
பேராலவட்டம். (பிங்.)

kāl-tāṅku-
v. intr. <id.+.
To have the feet drawn up, stiffened, as by a fall, by disease; to hobble, limp, as bullock, because of pain in the hoof;
காலை இழுத்துநடத்தல். மாடு கால்தாங்கி நடக்கிறது.

kāl-naṭai
n. <கால்1+. [T.M. kālnada.]
1. Walking, going on foot;
காலால் நடக்கை.

2. Cattle, sheep and goats;
ஆடுமாடுகள். Colloq.

kāl-nōkku
n. <id. +.
One fourth aspect of a planet;
கிரகங்களின் காற்பார்வை. (சங்.அக.)

kāl-pari-
v. intr. <கால்5+.
To break, to give way, as a rope;
அறுபடுதல். கயிறு கால்பரிய (மணி. 4, 31).

kāl-piṭi-
v.tr. <id.+.
1. To press and rub the legs to induce sleep, to shampoo;
பாதத்தைவருடுதல்.

2. [M.Kālpidikka.] To fall at one's feet for a favour;
காலைப்பற்றிக் கெஞ்சுதல். பால்குடிக்கக் கால்பிடிக்க வேண்டியிருக்கிறது (ஈடு).

3. To do service;
தொண்டுபுரிதல். கேசவநம்பியைக் கால்பிடிப்பா ளென்னு மிப்பேறு (திவ். நாய்ச். 1, 8).

4. To excavate or dig a channel;
வாய்க்கால்வெட்டுதல்.

5. To castrate;
விதையடித்தல். Madr.