aṭaivu
n. <அடை1-. [K.adavu, M.aṭavu.]
1. Order, manner, course;
முறை. அடைவீன்றளித்த (கல்லா.6, 35.).

2. Fitness propriety;
தகுதி. (W.)

3. Cause, occasion;
ஏது. அடைவு துன்புறு வதற்கிலை (பெரியபு.திருஞான.1066).

4. Pledge;
கொதுவை. (W.)

5. Help, aid;
துணை. நின்னையடைவாக வுடன்போந்தென் (பெரியபு.திருஞான.475)

6. Refuge;
புகலிடம். அடைவிலோ மென்றுநீ யயர்வொழி (தேவா.134, 5).

7. Path, way;
வழி. (பிங்.)

8. Perching place for birds;
பறவைகள் தங்குமிடம். Loc.

9. Origin, history;
வரலாறு. கயிலையி னடைவு சொற்றாம் (காஞ்சிப்பு.வீரரா.1).

10. A figure of speech. See நிரனிறையணி.
(வீர்சோ.அலங்.12.)

aṭaivu-paṭu-
v.intr. <id.+.
To be in order, orderly;
ஒழுங்காதல். (திவ்.திருநெடுந்.22, வ்யா.206.)

aṭai-vai-
v.intr. <அடை+.
1. To set a hen on eggs;
அடைகாக்கும்படி கோழியை முட்டைகளின் மேல் விடுதல்.

2. To make a hive, as bees.
தேன் அடை வைத்திருக்கிறது.

aṇṭa-k-kaṭṭu-
v.tr. <அண்டு-+. ; v.intr.
To prop up, support, buttress; To swell, as on account of a boil;
தாங்கவைத்தல். வீங்குதல்.

aṇṭa-kaṭam
n.
See அண்டகடாகம்.
(கந்தபு.அண்ட.18.)

aṇṭa-kapālam
n.
See அண்டகடாகம்.
(தேவா.246, 2.)

aṇṭakai
n. cf. T.addarika.
Kind of cake;
அப்பவருக்கம். (சூடா.)

aṇṭa-kōḷakai
n. <id.+
Globe of the universe;
அண்டவுருண்டை. (கந்தபு. அண்ட.65.)

aṇṭaṅ-kākkai
n. cf aṇda+.
Jungle crow Corvus macrorhynchus.
(பிங்.)

aṇṭacam
n. <aṇda-ja.
Oviparous animals, one of four uyir-t-tōṟṟam, q.v.,
முட்டையிற் பிறப்பன. (சி.சி.2,89.)

aṇṭa-p-parappu
n. <id.
Expanse of the universe;
உலகப்பரப்பு. மாதிக்கொ டண்டப்பரப்பெலாம் (தாயு.மௌன.3).

aṇṭa-p-puraṭṭaṉ
n. <id.+.
Consummate rogue;
பெருமோசக்காரன்.

aṇṭa-pakir-aṇṭam
n. <id.+.
This world and the world beyond this sphere;
பூகோளமும் அதன் புறத்தவான கோளமும். அண்டபகி ரண்டமும் மாயா விகாரமே (தாயு.பரிபூ.4).

aṇṭam
n. <aṇda.
1. Egg;
முட்டை. (திவா.)

2. The earth;
பூமி. நீர்கொண்ட வண்டத்தும் (அரிச்.பு.பாயி.3).

3. Sky, visible heavens;
வானம். (திவா.)

4. Universe in the shape of an egg;
பிரபஞ்ச வுருண்டை. (அஷ்டாதச. தத்வத்.2, 34.)

5. Testicle;
பீசம். அண்டத்திலூறு செய்வனவால் (திருவிளை.பரிநரி.17).

6. Seed, nut;
விதை. இல்லமுறு மண்டங்க ணூறுபலம் (தைலவ.தைல.33).

aṇṭa-mukaṭu
n. <aṇda+.
Top of the imaginary shell that surrounds the universe;
அண்டகடாகத்தினுச்சி. அண்டமுகட்டுற நின்று சிரித்தனன் (பாரத.கிருட்.202).