சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 3817
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
வெறும்பிலுக்கு
veṟum-pilukkun. <id.+.Mere glitter, foppery;
விண்பகட்டு. வெறும்பிலுக்கு வண்ணான் மாற்று.
வெறும்புறங்கூற்று
veṟumpuṟaṅkūṟṟun. <வெறும்புறங்கூறு-.Scandal;
அலர்மொழி. (யாழ். அக.)
வெறும்புறங்கூறு
-
தல்
veṟum-puṟaṅkūṟu-v. intr. <வெறு-மை+புறம்1+.1. To spread tales;
குறளை கூறுதல். (திவா.)
2. To utter slanderous words;
அலர்தூற்றுதல். (யாழ். அக.)
வெறும்புறம்
veṟum-puṟamn. <id.+id.1. Empty condition;
ஒன்றுமில்லாத நிலை. வெறும்புறத்திலே ஆலத்திவழிக்க வேண்டுங் கையிலே (ஈடு, 1, 8, 9).
2. Absence of reason or purpose;
காரணமின்மை. வெறும்புறத்திலே தன்னதல்லாததைத் தன்னதென்று ஏறட்டுக் கொள்ளக்கடவ அவன் (ஈடு, 9, 8, 7).
வெறும்பெரியவன்
veṟum-periyavaṉn. <id.+.One who is a grown-up physically but not intellectually;
புத்தியில் முதிராது தோற்றத்தால்மட்டும் பெரியவனாகத் தோன்றுபவன். Madr.
வெறும்பொய்
veṟum-poyn. <id.+.Downright lie, unmixed falsehood;
மெய்யின் கலப்பு அற்ற முழுப்பொய்.
வெறுமன்
veṟumaṉn. <id.Worthlessness;
வீண் அப்பச்சை வெறுமனாகாமே (ஈடு, 4, 10, 7).
வெறுமனே
veṟumaṉēadv. <வெறுமன்.1. In vain, without advantage;
வீணாக.
2. Without doing anything, idly;
வேலையின்றி. வெறுமனே தாளத்திற்கு இசைவிடும் எழிற்கையினை (பதிற்றுப். 61, உரை).
வெறுமனை
veṟumaṉaiadv.See வெறுமனே. (யாழ். அக.)
.
வெறுமை
veṟumain.1. Emptiness, vapidness;
ஒன்றுமின்மை.
2. Profitlessness, uselessness;
பயனின்மை. வெறுமையின் மனைகள் வாழ்ந்து (தேவா. 838, 3).
3. Ignorance;
அறிவின்மை. வெறுமையி னவரைப் போக்கி (சீவக. 1908).
4. Poverty;
தரித்திரம். வெறுமை யிடத்தும் ... மறுமை மனத்தரே யாகி (நாலடி, 329).
5. Quality of being unmixed or pure;
கலப்பின்மை. வெறுஞ்சிவப்பு.
வெறுமொருவன்
veṟum-oruvaṉn. <வெறு-மை+.Single, solitary person;
தனித்த ஒருவன் கலகமாரன் வெறுமொருவனால் (தக்கயாகப். 25).
வெறுமொன்று
veṟum-oṉṟun. <id.+.Single, solitary thing;
தனித்த ஒன்று. தாமவில்லு வெறுமொன்று முன்னம் (தக்கயாகப். 23).
வெறுவாக்கிலங்கெட்டவன்
veṟuvāk-kilaṅ-keṭṭavaṉn.Corr. of வெறுவாய்க்கிலை கெட்டவன்.
.
வெறுவாய்க்கிலைகெட்டவன்
veṟu-vāy-kk-ilai-keṭṭavaṉn. <வெறு-மை+வாய்1+இலை+.Extremely poor man, as not even having a betel leaf to chew, used in contempt;
ஒன்றுமில்லாத தரித்திரன். (சீவக. அரும்.)
வெறுவாய்கூறு
-
தல்
veṟu-vāy-kūṟu-v. intr. <id.+.id.+.To babble;
பிதற்றுதல். (W.)
வெறுவாய்பசப்பு
-
தல்
veṟu-vāy-pacapu-v. <id.+.id.+. intr.See வெறுவாயலட்டு-, 1. (யாழ். அக.)-tr.
.
To coax with empty words;
வெறுஞ் சொற்களால் வசப்படுத்துதல்.
வெறுவாயலட்டு
-
தல்
veṟu-vāy-alaṭṭu-v. intr. <id.+.id.+.1. To utter empty or useless words;
வீண்பேச்சுப் பேசுதல். (யாழ். அக.)
2. See வெறுவாய்கூறு-.
.
3. To brag;
தற்பெருமை பேசுதல்.
வெறுவியர்
veṟuviyarn. <id.Worthless, insignificant persons;
பயனற்றவர். இருபிறப்பும் வெறுவியரா யிருந்தார்சொற் கேட்டு (தேவா. 962, 5).
வெறுவிலி
veṟu-v-ili.n. <id.+இல் neg.Totally destitute person;
ஒன்றுமற்ற வறியவன். (யாழ். அக.)
வென்
1
veṉn. <வெல்-.Victory;
வெற்றி. வென்வேற் செழிய (புறநா. 19).
வென்
2
veṉn. <வெந். [T. vennu, K. bennu.]See வெந். மயில்வென் றனில்வந்தருளுங் கனபெரி யோனே (திருப்பு. 10).
.
வென்றநாமங்கொடு
-
த்தல்
veṉṟa-nāmaṅ-koṭu-v. intr. <வெல்-+நாமம்3+.To give a person the name of his conqueror;
ஒருவனுக்கு அவனை வென்றடக்கியவன் பெயரைக் கொடுத்தல். உத்தம சோழனென் றிவர் தமக்கு வென்றநாமங்கொடுத்து (S. I. I. iv, 29-30).
வென்றவன்
veṉṟavaṉn. <id.1. Victor;
செயித்தவன். வென்றவன் வென்றவன் வேள்வியில் விண்ணவர் தங்களை (தேவா. 1024, 5).
2. Siddha, as one who has renounced the world;
பற்றற்றுச் சித்திபெற்றவன். வென்றவ ருலகம் பெற்ற வேந்து (சீவக. 956).
3. See வென்றோன், 2. வென்றவன் பாதஞ் சேர்ந்து (சீவக. 1437).
.
வென்றான்
veṉṟāṉn. <id.See வென்றோன். வென்றான் வினையின்றொகை (சூளா. காப்பு).
.
வென்றி
veṉṟin. <id. [M. vinni.]Victory, triumph;
வெற்றி. வேலன்று வென்றி தருவது (குறள், 546).
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 3817 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், veṟum, யாழ், veṟu, intr, சீவக, வென்றவன், vāy, தேவா, வெறுமனே, person, empty, வெறு, words, வெல், veṉn, வென், வெறுவாயலட்டு, பேசுதல், victory, வெந், வென்றான், வென்றி, வென்றோன், வெறும்புறங்கூறு, வெறுவாய்கூறு, வெற்றி, utter, வெறுமை, single, ஒன்றுமில்லாத, வெறுமன், unmixed, solitary, வெறும்பிலுக்கு, keṭṭavaṉn, வெறுமொன்று, தக்கயாகப், தனித்த, வெறும்புறத்திலே
கலைக் களஞ்சியம்
