viṣu-caṅkiramaṇam
n. <viṣu +.
See விஷுபுண்ணியகாலம். (C.G.)
.

viṣuvam
n. <viṣuva.
Equinox.
See சமராத்திரம்.

vistari-
11 v. tr. <vistara.
1. To enlarge, amplify elaborate;
பெருக்குதல். இராகத்தை விஸ்தரித்துப் பாடினான்.

2. To expatiate upon;
விரித்துப்பேசுதல்.

3. To examine, as a witness;
சாட்சியாக விசாரித்தல்.Nā .

vistāra-kumāstā
n. <விஸ்சாரம் +.
Court-clerk who assists in examining witnesses;
கோர்ட்டில் சாட்சி விசாரணை நடத்த உதவிபுரியும் குமாஸ்தா. Nā.

vistāri
n.
Learned person.
See வித்தாரி. (யாழ். அக.)

vistiraṇam
n. <vi-stirṇa.
1. Breadth;
விசாலம்.

2. Area;
பரப்பு.

vispōṭam
n. <vi-sphōṭa.
Boil;
பிளவை. (சீவரட். 309).

visarkkam
n. <vi-sarga.
See விசர்க்கம்.
.

vikṣēpam
n. <vi-kṣēpa.
1. See விக்கேபம்.
.

2. Mutation, change;
திரிபு. செனித்த விக்ஷேப மன்றோ (கைவல். தத். 53).

vi-
4 v. intr. prob. vi.
1. To perish; to cease; to disappear;
அழிதல். வீயாச் சிறப்பின் (புறநா. 15).

2. To die;
சாதல். சிலைத் தெழுந்தார் வீந்தவிய (பு. வெ. 3, 7).

3. To leave;
நீங்குதல். வினைப்பகை வீயாது பின்சென் றடும் (குறள், 207).

4. To change; to deviate, as from one's course;
மாறுதல். வானின் வீயாது சுரக்கும் (மலைபடு. 76).

vi
n. <வீ2-.
1. Ruin, destruction;
அழிவு. வீகலந்த மஞ்ஞை போல் (சீவக. 1104).

2. Death;
மரணம். (பிங்.)

3. Separation, removal;
நீக்கம். (பிங்.)

4. Drooping; languishing;
மடிவு. (பிங்.)

5. Flower;
மலர். வீகமழ் நெடுஞ்சினை (புறநா. 36).

6. Pollen;
மகரந்தம். பூவணையின் வீயை (மேருமந். 1058).

vikkam
n. <வீங்கு-.
1. Enlargement, swelling, inflammation;
உடலுறுப்பு வீங்குகை. கால் வீக்கம்.

2. Contusion, Cellulitis;
புண் ழதலியவற்றின் புடைப்பு.

3. Dropsy, Oedema;
நீர்ச்சுரப்பில் உடல் வீங்கும் நோய்.

4. Puffing of the limbs;
தோள் ழதலியன பூரிக்கை. (யாழ். அக.)

5. Abundance;
மிகுதி. (W.)

6. Crowd;
கூட்டம். விண்பிளந் தேங்க வார்க்கும் வானர வீக்கம் (கம்பரா. இராவண. கள. 26).

7. Greatness;
பெருமை. விசயனும் வீக்கமற்றான் (சீவக. 2192).

8. Pride;
கருவம். இலங்கைக் கோமான்றன்னை ... வீக்கந் தவிர்த்த விரலார்போலும் (தேவா. 56, 10).

9. Longing, hankering;
ஆசை. (யாழ். அக.)

vikkam -iṟaṅkutal
n. <வீக்கம்1 +.
Subsiding of a swelling and its transition from the upper to the lower parts of the body;
உடலின் மேற்பகுதியிலிருந்த வீக்கங் குறைந்து மெல்ல மெல்லக் கீழ்நோக்கி யிறங்குகை. (W.)