2. Occupation; means of livelihood;
சீவனம். Coloq.

2. This world; present life;
இம்மை.(திவா.)

2. To go, proceed;
செல்லுதல். இருவிசும் பிவர்தலுற்று (சீவக. 959).

3. To move about, pass to and fro;
உலாவுதல். இரைதேர்ந்திவருங் கொடுந்தாண் முதலையொடு (மலைபடு. 90).

4. To spread, as a creeper;
பரத்தல். தூவற்கலித்த விவர்நனை வளர்கொடி (மலைபடு. 514.)

5. To be close, crowded;
செறிதல். (திவா.)

6. To spring, leap, rush out;
பாய்தல். குன்ற விறுவரைக் கோண்மா விவர்ந்தாங்கு (கலித். 86, 32).

7. To be an integral part of, be united with, become inseparable from; -tr. 1. To climb over; to mount, as on horseback; 2. To desire, long for, hanker after; 3. To resemble, look like;
பொருந்துதல். மாதிவர் பாகன் (திருவாச. 43, 1). மேற்க்கொள்ளுதல். (குறள், 1182.) விரும்புதல். ஆனெய்பாற் கிவர்ந்த தொத்தது (சீவக. 1051). ஒத்தல். (பு. வெ. 11, ஆண்பாற். 1.)

2. This person, used as an honorific term and considered to be more so than;
இவர்; ஒருவரைக் குறிக்கும் பன்மைச்சொல்.

2. To lose by death;
சாகக்கொடுத்தல். மக்க ளிழந்த விடும் பையினும் (உத்தரரா.திக்குவி. 138).