mēyavaṉ
n.
See மேயான். மேயவன் றன்னொடு மெண்ணி (கம்பரா. இலங்கைகேள். 13).
.

mērvai
n.
See மேரை, 5. Loc.
.

mēru
n. <mēru.
1. The golden mountain round which the planets are said to revolve, believed to be the centre of the seven Dvīpas;
சத்ததீவுகளின் மத்தியபாகத்திலுள்ளதும் கிரகங்கள் சுற்றிவருவதாகக் கருதப்படுவதுமான பொன்மலை. மாநிலத் திடைநின் றோங்கிய நெடுநிலை மேரு (சிலப். 28, 48).

2. Mountain;
மலை. (யாழ். அக.)

3. Ornamental globular top, as of a car;
தேர் முதலியவற்றின் சிகரத்தில் அலங்காரமாயமைந்த குடம்.

4. Top or ridge of a sloping roof;
சாய்ந்த கூரையின் உச்சி. Loc.

5. See மேருமணி. Loc.
.

6. A temple 1000 hands wide and 1000 hands high with 1000 domes and 125 floors;
ஆயிரஞ் சிகரங்களையும் நூற்றிருபத்தைந்து மேனிலைக்கட்டுக்களையு முடையதாய் ஆயிரமுழம் அகலத்தையும் அவ்வளவு உயரத்தையுங் கொண்டு விளங்குங் கோயில். (சுக்கிரநீதி, 229.)

7. Pudendum muliebre;
பெண்குறி. (கொக்கோ. 1, 17.)

8. Sitting plank;
ஆசனப்பலகை. (யாழ். அக.)

9. The mystical diagram of šrīcakram, made in relief;
ஸ்ரீசக்ர யந்திரம்.

10. Carboy, jar, big bottle of rosewater;
பன்னீர்ச்சாடிவகை. (யாழ். அக.)

mērukam
n. <mēruka.
A kind of incense;
வாசனைப்பண்டவகை. (யாழ். அக.)

mērutāmaṉ
n. <Mēru-dhāman.
šiva;
சிவபிரான்.

mēru-mantara-purāṇam
n.
A Jaina Tamil poem on the lives of Mēru and Manthara, by Vāmanācārya, composed towards the end of the 14th C.;
14 -ஆம் நூற்றாண்டினிறுதியில் வாமனாசாரியர் செய்ததும் மேரு மந்தரர்களின் சரிதத்தைக் கூறுவதுமான ஒரு சைன காப்பியம்.

mēru-vil-l-āḷaṉ
n. <மேரு+வில்+ஆள்-.
See மேருவில்லி. மேரு வில்லாளன் கொடுத்த . . . யாவையு மாய்ந்துகொண்டான் (கம்பரா. நாகபாச. 18).
.

mēruviṉ-vāri
n. <id.+.
Golden sand;
பொன்மணல். (யாழ். அக.)

mērai-t-tiṭṭam
n. <மேரை+.
Regulation or rule relating to the proportion of allowances to the village officers and servants from the crops;
மேரை பிரித்துக் கொடுப்பதற்காக ஏற்பட்ட திட்டம். (W. G.)

mērai-māṉiyam
n. <id.+.
Grant of a portion of the gross produce of cultivated lands, now commuted into money;
முற்காலத்தில் தானியமாகக் கொடுக்கப்பட்டுப் பின்பு ரொக்கத்தொகையாகச் செலுத்தப்படும் மாசூற்பகுதி. (W. G.)

mēl
[T. K. mēlu M. mēl.] n.
1. That which is above or over; upper side; surface;
மேலிடம். ஓலை . . . தொட்டு மேற்பொறியை நீக்கி (சீவக. 2143).

2. Extra;
அதிகப்படி.

3. Sky;
வானம். (சூடா.)

4. West;
மேற்கு. (பிங்.)

5. Head;
தலை. மேவா ருயிருணங்க மேன்முடித்த பிள்ளையன் (பு. வெ. 2, 8).

6. Leadership; superiority;
தலைமை. மேலதிகாரி.

7. Excellence;
மேன்மை. (பிங்.)

8. The great;
உயர்ந்தோர். இன்னாமை நோக்கிப் பசைதல் பரியாதா மேல் (நாலடி, 60).

9. Body;
உடம்பு. மேலுக்குச் சுகமில்லை.

10. Knowledge; science;
வித்தை. (தக்கயாகப். 545, உரை.)

11. Place;
இடம். (பிங்.)

12. That which is superficial;
மேலெழுந்தவாரியானது.

13. That which goes before;
முன்புள்ளது.

14. That which comes after;
பின்புள்ளது. --adv.

1. More, more than;
அதிகமாக. (W.)

2. Before, previously, formerly;
முன். சிறுபட்டி மேலோர்நாள் (கலித். 51).

3. About;
பற்றி. சிவபிரான்மேற் பாடிய நூல்.

4. Afterwards, subsequently;
அப்பால். அங்கே போனதின்மேல் எனக்கெழுது. (W.)

5. Hereafter;
இனி. (உரி. நி.) --part.

1. A particle meaning on, upon, above, used with verbs;
ஓர் உபசர்க்கம். (பி. வி. 45, உரை.)

2. Sign of the locative;
ஏழனுருபு. (தொல். சொல். 82.)