muka-cā-
v. intr. <முகம்+.
See முகஞ்சுண்டு-. Colloq.
.

muka-cuṇṭu-
v. intr. <id.+.
1. See முகங்கருகு-.
.

2. See முகங்கடு-. (W.)
.

3. See முகஞ்சின்னம்போ-.
.

muka-cūmpu-
v. intr. <id.+.
To look worn out and exhausted;
முகத்திற் களைப்புத் தோன்றுதல். (W.)

muka-ceḻi-
v. intr. <id.+.
See முகமலர்-. (W.)
.

mukaṭṭu-k-kāl
n. <id.+.
Small upright post below the ridge piece;
வீட்டின் மேல்முகட்டுவளையைத் தாங்கவைக்குங் கால்.

mukaṭṭu-t-tuvāram
n. <id.+.
Ventilator in a sloping roof;
கூரையிற் காற்றுச் செல்லவிடும் வழி.

mukaṭṭu-p-pūcci
n. prob. id.+.
See முட்டுப்பூச்சி. (W.)
.

mukaṭṭuōṭu
n. <id.+.
Ridge-tile;
முகட்டை மூடும் ஓடு.

mukaṭu
n. [T. K. mogadu.]
1. Top, highest part;
உச்சி. முகடுதுமித் தடுக்கிய பழம்பல் லுணவின் (பெரும்பாண். 246).

2. Ridge of a roof;
வீட்டின் மேற்கூரை. (W.)

3. See முகட்டுவளை. இகழ்ந்தார் முகட்டுவழி கட்டிற்பாடு (ஆசாரக். 23).
.

4. Roof of the heavens;
அண்டமுகடு. வானெடு முகட்டை யுற்றனன் (கம்பரா. மருத்து. 30).

5. Superiority, excellence, acme;
உயர்வு. முனிமை முகடாய மூவா முதல்வன் (சீவக. 1609).

6. Entrance of a house;
வாயில். முகட்டு வழியூண்புகழ்ந்தார் (ஆசாரக். 23).

7. Platform, as of an assembly;
சபைக்குறடு. பெரியோர்கள் சபையிலே முகடேறி வந்தது பிதற்றிடும் பெருமூடரும் (அறப். சத. 35).

8. Head;
தலை. முகடூர் மயிர்கடிந்த செய்கையாரும் (தேவா. 936, 10.)

9. Hump, as of camel etc.;
ஒட்டகம் முதலியவற்றின் உயர்ந்த முதுகுப்புறம். சொல்லத்தகு முகட் டொட்டகம் (கனா. 15).

10. The region of Chaos, beyond the worlds;
பாழ். நீர்மலிய முகடுபடு மண்டகோளைகை (தக்கயாகப். 140).

11. Salvation;
மோட்சம். (தக்கயாகப். 140, உரை.)

mukaṭu-paṭu-
v. intr. <id.+.
To be devastated, ruined;
பாழாதல். புறம்பு நீர் மலிய முகடுபடு மண்டகோளகை (தக்கயாகப். 140).

mukaṭōṭi
n. intr. <id.+.
See முகட்டுவளை. (J.)
.

mukattal
n. <முக-.
See முகத்தலளவை.
.

mukattal-aḷavai
n. <id.+.
Measure of capacity, one of four aḷavai, q.v.;
நால்வகை யளவைகளுல் தானியம் முதலியவற்றை முகந்தளக்கும் அளவை (நன் . 290, உரை.)

muka-t-tācciṇai
n. <id.+.
See முகதாட்சிணியம். (W.)
.