சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 3164
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
மாமூல்நாமா
māmūl-nāmān. <U. māmūl-nāma.Rules of revenue practice;
அரசிறைகொள்ளும் விதிமுறை. (M. N.A. D. I, 282.)
மாமூலனார்
māmūlaṉarn.A Sangam poet
சங்கப்புலவருள் ஒருவர். (அகநா. 15.)
மாமேதம்
mā-mētamn. <மா2+mēdha.Horse-sacrifice;
அசுவமேதம். மாமேதமுன் மகமுள்ளன (சேதுபு. அனும. 8).
மாமேரு
mā-mērun. <maha-mēru.Mt. Mēru.
See மகாமேரு. மாமேரு விடையை நூறி (தக்கயாகப். 108).
மாமை
māmain. cf. மா5.1. Beauty;
அழகு. மணிமிடை பொன்னின் மாமை சாய (நற். 304). மாந்தளிர்போன் மின்னிய மாமை விளர்ப்பதென் (தஞ்சைவா. 22).
2. Black colour;
கருமை. மாமைக் களங்கனி யன்ன (மலைபடு. 35).
3. Colour;
நிறம். நெடுந்தகை தற்கண்டு மாமைத் தகையிழந்த (பு. வெ. 12, 2).
4. Form;
மேனி. மாமை பொன்னிறம் பசப்ப (பு. வெ. 11, பெண்பாற். 6).
5. Grief, distress;
துன்பம். (அரு. நி.)
மாமோகம்
mā-mōkamn. <மா4+.Attachment to the objects of the senses;
ஐம்புல நுகர்ச்சியிற் பற்று. (சி. போ. பா. 2, 2, பக். 169.)
மாய்
-
தல்
māy-4 v. [T. K. M. Tu. māy.] intr.1. To hide, vanish;
மறைதல். களிறு மாய் செருந்தியொடு (மதுரைக். 172).
2. To perish; to be annihilated, terminated;
அழிதல். குடியொடு . . . மாய்வர் நிலத்து (குறள். 898).
3. To die;
இறத்தல். தம்பெயர் தம்மொடு கொண்டனர் மாய்ந்தோர் (மலைபடு. 553).
4. To become lustreless, as the setting sun;
ஒளிமழுங்குதல். பகன் மாய (கலித். 143).
5. To suffer from over-anxiety, as in love-sickness;
கவலை மிகுதியால் வருந்துதல்.
6. To wear oneself to death;
அறப்பாடுபடுதல். அந்த வேலையில் மாய்ந்துகொண்டிருக்கிறேன்.
To forget;ṟ
மறத்தல். மாவுள்ளமொடு பரிசி றுன்னி (புறநா. 139). ṟ
மாய்
-
த்தல்
māy-11. v. tr. Caus. of மாய்1-.1. To hide;
மறைத்தல். களிறு மாய்க்குங் கதிர்க்கழனி (மதுரைக். 247).
2. To kill;
கொல்லுதல். மாய்த்த லெண்ணி வாய்முலை தந்த (திவ். திருவாய். 4, 3, 4).
3. To destroy, put an end to;
அழித்தல். குரம்பை யிது மாய்க்கமாட்டேன் (திருவாச. 5, 54).
4. To afflict;
வருத்துதல். Colloq.
5. To grind and sharpen;
தீட்டுதல். மாய்த்தபோல மழுகுநுனை தோற்றி (அக நா. 5).
மாய்
1
māyn. prob. gōmāyu.Jackal;
நரி. (இராசவைத்.146.)
மாய்
2
māyn.Sal tree. See ஆச்சா. (மலை.)
.
மாய்கை
māykain. <மாயை.Illusion;
பொய்த்தோற்றம். Colloq.
மாய்ச்சல்
māyccaln. <மாய்1-.1. Death;
சாவு. (யாழ். அக.)
2. Hiding, vanishing;
மறைவு. (சது.)
3. Great difficulty or trouble;
வருத்தம். (W.)
மாய்ச்சி
māyccin. perh. மாய்2-.Manacles, shackles;
பூட்டுவிலங்கு. (J.)
மாய்ப்பு
māyppun. <மாய்-.See மாய்ச்சல், 1, 2. (W.)
.
மாய்மாலம்
māymālamn. prob. மாயமாலம்.1. Hypocrisy; dissimulation, pretension;
பாசாங்கு. Colloq.
2. Deceit;
மோசடி. (யாழ். அக.)
மாய்வு
māyvun. <மாய்1-.1. See மாய்ச்சல், 1. மாய்வு நிச்சயம் வந்துழி (கம்பரா. இராவணன்வதை. 182).
.
2. See மாய்ச்சல், 2. (சூடா.)
.
மாயக்கள்ளி
māya-k-kaḷḷin. <மாயம்1+.Artful woman;
மயக்கி ஏமாற்றுபவள். (W.)
மாயக்காய்
māyakkāyn.See மாசிக்காய். Loc.
.
மாயக்காரன்
māya-k-kāraṉn. <மாயம்1+.1. Hypocrite;
வஞ்சகன்.
2. Conjurer, juggler;
செப்பிடுவித்தைக்காரன்.
மாயக்காரி
māyakkārin. Fem. of மாயக்காரன்See மாயக்கள்ளி.
.
மாயக்குரம்பை
māya-k-kurampain. <மாயம்1+.Body, as unstable;
[நிலையற்றது] உடல். மாயக்குரம்பை நீங்க வழிவைத்தார்க்கு (தேவா. 29, 3).
மாயக்கூத்தன்
māya-k-kūttaṉn. <id.+.Viṣṇu, as one whose actions are wonderful;
திருமால். வண்குடபானின்ற மாயக்கூத்தன் (திவ். திருவாய். 8, 2, 4).
மாயகம்
māyakamn.Wood-apple tree;
விளாமரம். (சங். அக.)
மாயசாலம்
māya-cālamn. <மாயம்1+.Dissimulation, deceit;
வஞ்சனை. (W.)
மாயத்தி
māyattin. <id.See மாயக்கள்ளி. Loc.
.
மாயப்புணர்ச்சி
māya-p-puṇarccin. <id.+. (Akap.)Clandestine union of lovers;
தலைவன் தலைவியரது களவுக்கூட்டம். (தொல். பொ. 92, உரை.)
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 3164 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், māya, மாய், மாயம்1, மாமை, மாய்ச்சல், colloq, மாய்1, மாயக்கள்ளி, māy, மாயக்குரம்பை, மாயக்கூத்தன், tree, யாழ், prob, deceit, dissimulation, மாய்வு, திருவாய், மலைபடு, colour, mēru, மாமேரு, hide, களிறு, māmūl, திவ், death, மதுரைக், māyn
கலைக் களஞ்சியம்
