poruntu-
5 v. intr. [K. porudu.]
1. To agree, consent;
மனம் இசைவாதல். கொணர்குவாயெனப் பொருந்தினன் (கம்பரா. மருத்து. 85).

2. To be suitable, proper agreeable, appropriate;
தகுதியாதல்.

3. To abide;
அமைதல். அறநெறி பொருந்த (கம்பரா. விபீடண. 43).

4. To make a contract, an agreement;
உடன்படுதல்.

5. To come into close contact;
நெருங்குதல். பொருதவந் துற்ற போரில் (கம்பரா. கும்பகருண. 13).

6. To occur, happen;
சம்பவித்தல். புண்ணியம் பொருந்திற்று (கம்பரா. கும்பகருண. 131).

7. To succeed; to come to a prosperous issue;
பலித்தல். (W.)

8. To be constituted, made;
இயலுதல். பூதமைந்தினும் பொருந்திய வுருவினாற் புரளான் (கம்பரா. இரணிய. 18).-tr.

1. to combine with;
கலத்தல். பண் பொருந்த விசைபாடும் (தேவா. 268, 5).

2. To reach, approach;
அடைதல். வந்தடி பொருந்தி முந்தை நிற்பின் (புறநா. 10).

3. to associate cordially;
அளவாளாவுதல். (பிங்.)

4. To cohabit with;
புணர்தல். மணிமேகலை . . . பொருந்தினளென்னும் பான்மைக் கட்டுரை (மணி. 23, 46).

porunar-āṟṟu-p-paṭai
n. <பொருநர்+.
A poem on Cōḻaṉ Karikāṟ-peruvaḷattāṉ, in Pattu-p-pāṭṭu by Muṭa-t-tāma-k-kaṇṇiyār;
சோழன் கறிகாற்பெருவளத்தானை முடத்தாமக்கண்ணியார் பாடியதும் பத்துப்பாட்டினுள் ஒன்றுமான ஆற்றுப்படை நூல்.

porunaṉ
n. <பொரு-.
1. Warrior, hero;
வீரன். பாலறி மரபிற் பொருநர் கண்ணும் (தொல். பொ. 74).

2. Strong, robust, valiant man;
திண்ணியன். (பிங்.)

3. King;
அரசன். அறந்துஞ் சுறந்தைப் பொருநனை (புறநா. 58).

4. Chief of a hilly tract;
குறிஞ்சிநிலத்தலைவன். (பிங்.)

5. Commander of an army, general;
படைத்தலைவன். (பிங்.)

6. One who is the standard of comparison;
உவமிக்கப்படுவோன். போர்மிகு பொருந (திருமுரு. 276).

7. Superior person, leader;
தலைவன். (பிங்.)

8. Foe, enemy;
பகைவன். பொருநரைப் பொறா . . . பஞ்சவ ரேறே (புறநா. 58).

porunāṟu
n. <பொருநன்2+ ஆறு.
See பொருநராற்றுப்படை. முருகு பொருநாறு பாணிரண்டு (பத்துப்பாட்டு, தனிப்பா.).
.

porunai-t-tuṟaivaṉ
n. <பொருநை+.
1. Cēra King, as lord of the āṉ porunai river;
சேரன். (பிங்.)

2. Pandya king, as lord of the Tāmiraparṇi river;
பாண்டியன். பொருநைத் துறைவன் பொற்பாவாய் புது நீராடி யருளுகவே (குமர. பிர. மீனா. பிள். 88).

poruppaṉ
n. <id.
1. Chief of a hilly tract;
குறிஞ்சிநிலத் தலைவன். (திவா.)

2. Hunter of the hills;
குறிஞ்சிநில வேடன். வேலுடைப் பொருப்பரங் குணர்வுற (கந்தபு. கடவுள்வா. 12).

3. pandya king, as lord of Pothiyam;
[பொதிய மலைக் குரியவன்] பாண்டியன். (கலித். 36.)

4. Lord of a hill;
மலைக்கு உரியவன். பொருப்பனைப் புனலாளொடு புன்சடை அருப்பனை (தேவா. 781, 9).

5. The Himalayas;
இமயமலை. பொருப்பன் மங்கைபங்கனை (தேவா. 1188, 6).

poruppeṟintāṉ
n. <பொருப்பு+.
Skanda, as one who pierced the Krauca hill with His spear;
[கிரவுஞ்சகிரியை வேலாலெறிந்தவன்] முருகக்கடவுள். (உரி. நி.)

poru-poru-
11 v. intr. <பொருபொரெனல். (W.)
1. To be liable to crumbling from too much frying;
அறத்தீய்தல்.

2. To mutter in dissatisfaction;
முணுமுணுத்தல்.