nēr-nil-,
v. intr. <id.+.
1. To stand directly opposite or in front;
எதிர்நிற்றல். ஆறு கிண்ணக மெடுத்தால் நேர்நின்ற மரங்கள் பறியுண்டுபோய்க் கடலிலே புகும் (ஈடு, 1, 1, 1, அவ.).

2. To stand in a line;
ஒழுங்காய் நிற்றல்.

nēr-niṟai,
n. <id.+. (W.)
Equal weight;
சரிபாரம்.

2. Impartiality; justice;
நீதி

3. Chastity;
கற்பு.

nērppam,
n. <நேர்-.
1. Primordial matter;
பிரகிருதி. (ஈடு, 8, 1, 6.)

cf. நொப்பம். Skill, ability;
சாமர்த்தியம். சுழற்றிய நேர்ப்பம் இருந்தபடி (திவ். இயற். திருவிருத். 51, வ்யா.).

nērppu,
n. <id.
See நேர்த்தி.
.

nēr-paṭu-,
v. <நேர்+. tr.
1. To meet; to be in conjunction with, as planets;
சந்தித்தல். (W.)

2. [T. nērutcu.] To learn well;
நன்குபயிலுதல். இவை பத்தும் நேர்பட்டார் (திவ். திருவாய். 8, 9, 11).-intr.

1. To occur;
சம்பவித்தல்.

2. To be appropriate, worthy;
ஏற்புடையதாதல். நேர்பட்ட தமிழ் மாலை (திவ். திருவாய். 8, 9, 11).

3. To fall in one`s way;
வாய்த்தல்; கீழ்ச்செய் தவத்தாற் கிழியீடு நேர்பட்டு (திருவாச. 40, 9).

4. To appear;
காணப்படுதல். நேர்ப்பட்ட நிரை மூவுலகுக்கும் (திவ். திருவாய். 8, 9, 11).

5. To come in front, meet;
எதிர்ப்படுதல். வஞ்சிநேர்பட்ட காலையில் (தனிப்பா. i, 146, 46).

6. To be in harmony or on good terms;
சினேகமாதல். (W.)

7. To be in order;
ஒழுங்குபடுதல். ஒன்றொடொன்று நேர்படாம லோடு நாய்கள் (பெரியபு. கண்ணப். 69).

nēr-paṇṇu-,
v. <id.+.(W.) tr.
1. To make even;
ஒழுங்குபடுத்துதல்.

2. To reconcile, unite;
ஐக்கியப்படுத்துதல். -intr.

To take oath, swear;
ஆணையிடுதல்.

nēr-pāṭu-cirpāṭu,
n. <நேர்பாடு+.
See நேர்சீர். Loc.
.

nēr-piṭi-,
v. <நேர்+. tr. (W.)
1. To lead through a straight course;
நேர்வழி செலுத்துதல்.

2. To bring to a successful issue, as an untoward business;
முடிவுக்குக் கொண்டுவருதல்.

3. To mend, rectify; to adjust; to accomplish properly;
சரிப்படுத்துதல்.

4. To reconcile; to bring to an agreement, as contending parties;
சமாதானப்படுத்துதல்.-intr.

5. To be cured, as a disease;
சுகமாதல்.

6. To terminate by death;
சாதல். Vul.

nēr-pō-,
v. intr. <நேர்+. (யாழ். அக.)
1. To yield, agree;
இணங்குதல்.

2. To be cured;
குணமாகுதல்.

3. To become all right;
சரியாய்ப்போதல்.

nēr-mukam,
n. <id.+.
Front;
எதிர்முகம். (யாழ்.அக.)