சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 2096
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
தொப்பணம்
toppaṇam,n. cf. U. tobā.A form of obeisance to Gaṇēša, in which the hands are crossed over each other, the fingers grasp the ear-lobes and the motions of sitting and standing are gone through alternately ;
விநாயகர்வணக்கம் முதலியவற்றில் வலக்கையால் இடக்காதையும் இடக்கையால் வலக்காதையும் பிடித்து உட்கார்ந்தெழுந்திருக்கை. வளர்கை குழைபிடி தொப்பண குட்டொடு வனச பரிபுர பொற்பத வர்ச்சனை (திருப்பு. விநாயகர்துதி, 5).
தொப்பளம்
toppaḷam,n. [T. dappaḷammu.].Half-boiled vegetable soup ;
பாதிவெந்த குறித்தான் கொண்ட குழம்பு வகை . Loc.
தொப்பற
toppaṟa,adv.Soundly, thoroughly ;
நன்றாய். என்னைத் தொப்பற அடித்தார்கள் . Loc.
தொப்பறை
toppaṟai,n.Miserable condition ;
எளிய நிலை தொப்பறைக் குதித்தனம் . Tj.
தொப்பாரம்
1
toppāram,n.<T. tapāramu.A kind of crown ;
முடி விசேடம் குற்றுடைவாளுங் கட்டிக் குலவு தொப்பாங்ரகட்டி (திருவாலவா.4, 12) .
தொப்பாரம்
2
toppaṟam,n.<T. teapparamu.Large building ;
பெரிய கட்டடம் . (W.)
தொப்பாரம்
3
toppāram,n. 1. cf. தோட்பாரம்.1. A large bundle of things tied in a cloth, as carried over the shoulders; pack;
துணியிற் கட்டித் தோள்மேற் கொண்டுபோகப்படும் பெருமூட்டை (யாழ்.அக).
2. A large truss of grass;
புற்கட்டு. (W.)
3. Boil;
கொப்புளம் (யாழ்.அக).
4. A kind of spurge ;
நெடுஞ்சப்பாத்து (யாழ்.அக) .
தொப்பாரம்
4
toppāram,n.<T. dopāramu.A kind of veil ;
முகமூடிவகை . Loc.
தொப்பி
1
toppi,n.See தோப்பி. (பெரும்பாண், 142, கீழ்க்குறிப்பு) .
.
தொப்பி
2
toppi,.n.<U. topi.1. A kind of head-dress;
குல்லா தொப்பியு முகத்திடைத் துலக்கமுளராகி (திருவாத.பு.குதிரையிட்.16) .
2. Cap worn underneath a turban; muham ;
தலைப்பாகையினுட்குல்லா.
3. Topee, sola hat, pith hat, sun hat;
ஜரோப்பியர் அணியுங் குல்லாவகை.
4. Integuments of areca-flower ;
கமுகிணி பாளைமடல் . (W.)
தொப்பிக்கட்டை
toppi-k-kaṭṭai,n.<தொப்பி2+.Sticks or posts set up in shallow waters to indicate the course of the channel, as having straw on the top to make them conspicuous ;
வைக்கோற்புரிசூட்டி நீரில் நடப்பட்டமரம் . (J.)
தொப்பிக்கல்
toppi-k-kal,n.<id.+.Ortholithic stone with a wide cross-slab ;
குடைக்கல். (M.M. 915.)
தொப்பிக்காரர்
toppi-k-kārar,n.< id.+.Europeans, as hat-wearers ;
[தொப்பியணிபவர்] ஜரோப்பியர் . (W.)
தொப்பிபோடு
-
தல்
toppi-pōṭu-,v. tr. <id.+. Loc.1. To cap, deceive ;
ஏமாற்றுதல்.
2. To confound and ruin ;
மயக்கி நாசஞ்செய்தல்.
தொப்பிமடல்
toppi-maṭal,n. <id.+.Integument of the areca-flower ;
கமுகம்பாளை மடல். (J.)
தொப்புட்கொடி
toppuṭ-koṭi,n. <தொப்புள்+.Umbilical cord, navel string, funis;
கொப்பூழ்க்கொதி. Colloq.
தொப்புத்திப்பெனல்
toppu-t-tippeṉal,n.See தொப்பெனல் .
.
தொப்புத்தொப்பெனல்
toppu-t-toppeṉal,n.See தொப்பெனல்.
.
தொப்புள்
toppuḷ,n.<கொப்பூழ்.Navel ;
கொப்பூழ். (தக்கயாகப்.110, உரை.) See
தொப்புள்மந்திரம்
toppuḷ-mantiram,n.<தொப்புள் +.A, mantra uttered in the ceremony of consummation ;
மணமக்களின் முதற்சேர்க்கைச்சடங்கிற் கூறும் சமாவேச மந்திரம் . Brah.
தொப்புளான்
toppuḷāṉ,n.<id.One having a prominent navel ;
நீண்ட கொப்பூழுடையவன் . (M.)
தொப்பெனல்
toppeṉal,n. Onom. expr.Signifying (a) falling with a thumping noise;
கீழ்விழுதற்குரிப்பு.
(b) Sound of falling blows ;
அடிவிழுதற்குறிப்பு .
தொப்பை
1
toppai,n. perh. தோல் + பை.1. Abdomen, paunch, protruding belly;
தொந்தி. தொப்பையொரு பெருவயிற்றுப் பிள்ளைக்குச் சுமத்துதியே (தக்கயாகப் .299).
2. Blisters, as in chicken-pox or itch ;
கொப்புளம் . (J.)
தொப்பை
2
toppai,n. perh. தொப் onom.The central portion of the head of a drum ;
மத்தலத்தில் அடிக்கும் நடுவிடம் . Loc.
தொப்பைக்கணபதி
toppai-k-kaṇapati,n.<தொப்பை1+.See தொந்திக்கணபதி.
.
தொப்பைக்காரன்
toppai-k-kāraṉ,n.<id.+.Wealthy person, as having a big paunch;
(பெருந்தொந்தியுடையவன்) பணக்காரன்.
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 2096 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், toppi, kind, தொப்பாரம், toppai, தொப்புள், தொப்பெனல், navel, having, large, யாழ், toppāram, onom, தக்கயாகப், கொப்பூழ், falling, தொப்பை, paunch, perh, தொப்பற, toppuḷ, toppeṉal, over, flower, areca, head, கொப்புளம், தொப்பி, toppu, ஜரோப்பியர்
கலைக் களஞ்சியம்
