tiru-mūla-nāyaṉār,
n. <திருமூலர் +.
A canonized šaiva saint, author of Tirumantiram, one of 63;
நாயன்மார் அறுபத்து மூவருள் ஒருவரும் திருமந்திரம் இயற்றியவருமாகிய பெரியார். (பெரியபு.)

tiru-mey-kāppāṉ,
n. <திரு +.
See திருமெய்காப்பு. (S. I. I. ii, 328.)
.

tiru-mey-p-pūccu,
n. <id. +.
Anointing of an idol;
கோயில் மூர்த்திகளின்மேற் பூசும் பூச்சு. (S. I. I. iii, 94.)

tiru-meḻuku-,
v. tr. <id. +.
To cleanse the temple-floor with cow-dung dissolved in water;
கோயிலிடத்தைச் சாணத்தால் மெழுகிச் சுத்தஞ்செய்தல்.

tiru-mēṟ-kaṭṭi,
n. <id. +.
Canopy over an idol in temple;
கோயில் மூர்த்தி எழுந்தருளியிருக்குமிடத்துக் கட்டப்படும் மேல் விதானம். (S. I. I. ii, 76.)

tiru-mēṉi,
n. <id. +.
1. Sacred person of a deity, saint, etc.;
கடவுள் முனிவர் முதலியோரது திவ்விய சரீரம். அங்கமலத்திலைபோலுந் திருமேனி யடிகளுக்கே (திவ். திருவாய். 9, 7, 3).

2. Idol;
விக்கிரகம். எழுந்தருளுவித்த செப்புத் திருமேனிகள் (S. I. I. ii, 134.)

3. Women's ear-ornament;
பெண்கள் காதணி. (w.)

4. Indian acalypha. See குப்பைமேனி. (சங். அக.)
.

tiru-mēṉikkīṭu,
n. <id. + இடு-.
Coat of mail;
கவசம். நற்றிருமேனிக்கீடு நவையறவிட்டு. (திருவாலவா. 28, 90).

tiru-mēṉi-y-aḻaki,
n. <id. +.
See திருமேனி, 4. (மலை.)
.

tiru-moḻi,
n. <id. +.
1. Word or utterance of great persons;
பெரியோர் வார்த்தை. ஒருமூன்றவித்தோன் ... திருமொழிக்கல்லதென் செவியகந் திறவா (சிலப். 10, 195).

2. A portion of Nālāyira-p-pirapantam. See பெரியதிருமொழி. Vaiṣṇ.
.

3. Agamas;
ஆகமம். அறவோன் றிருமொழி (சிலப். 10, 12).

4. Dharma;
தருமம். (சிலப். 10, 12, அரும்.)

tiru-vaṭṭam
n.
See திருகுவட்டம். (யாழ். அக.)
.

tiru-v-aṭi,
n. <திரு+அடி.
1. Sacred feet, as of a deity, saint, etc..;
சீபாதம். திருவடி யென் றலைமேல் வைத்தார் (தேவா. 415, 1).

2. The deity;
சுவாமி. திருவடிதன் னாமம் (திவ். இயற். நான்மு. 68).

3. Ascetic, saint, sage;
முனிவர். படாரத் திருவடி (T. A. S. ii, 139).

4. Hanumān, regarded as the feet of Viṣṇu;
[திருமாலின் பாதஸ்தானமாயுள்ளவர்] அனுமான். உவமை யாலுந் திருவடியென்னுந் தன்மை யாவர்க்குந்தெரிய நின்றான் (கம்பரா. மகேந். 26).

5. Garuda, regarded as the feet of Viṣṇu;
[திருமாலின் பாதஸ்தானமாயுள்ளவர்] கருடன். திருவடியொருவனுமாயிருந்த தோ (ஈடு, 1, 4, 6).

6. Title of the kings of Travancore;
திருவிதாங்கூர் அரசர். இராமன் கோதைவர்மத் திருவடி (T. A. S. i, 290).

tiruvaṭi,
n. prob. திருகு-.
Tricks of a buffoon;
கோமாளி விகடம். (J.)